scan0009 (16)

2,295 m (mierzonej po wewnętrznej powierzchni), długości 5,77 m i grubości pionowego żebra 0,22 m. Teoretyczna odległość wewnętrznej powierzchni płyty prefabrykatu od środka zbiornika mierzona w osi prefabrykatu wynosi 5,756 m, natomiast mierzona w linii pionowego styku 5,869 m. W obu rozwiązaniach grubość płyty elementów prefabrykowanych wynosiła 80 mm.

Prefabrykowane elementy ścienne zaprojektowano z betonu klasy C35/45 (mieszanka betonowa o stosunku w/c < 0,45, o stopniu wodoszczelności W12 i stopniu mrozoodporności F100).

Ścianę zbiornika mniejszego sprężono 7 cięgnami obwodowymi, łączonymi w jednym miejscu w zakotwieniach Dy-widag. W każdym polu płyty wydzielonym przez poziome żebro zlokalizowano jedno cięgno. Przyjęto ciągłą numerację cięgien od 1 do 7, od cięgna najniżej usytuowanego do górnej krawędzi płyty.

Po zmontowaniu ściany z elementów prefabrykowanych, z równoczesnym wciąganiem splotów (por. rys. 4 i 5) przystąpiono do realizacji pierwszego etapu sprężenia. Siłą 30 kN naciągnięto 3 cięgna, w kolejności oznaczonej numerami 5, 1 i 7. Następnie zabetonowano pierścień fundamentowy (rys. 6) i wypełniono pionowe styki mieszanką betonową o odpowiedniej kompozycji (rys. 7). Po osiągnięciu przez beton w pierścieniu fundamentowym i w stykach odpowiedniej wytrzymałości, zrealizowano drugi etap sprężenia. Poszczególne cięgna, kolejno 5, 1, 7, 6, 4, 3, 2, sprężono do docelowej siły naciągowej wynoszącej 150 kN. Cięgna wykonano ze splotów o średnicy 12,7 mm i wytrzymałości cha-

Rys. 7. Styk pionowy: a) przed wypełnieniem, b) po wypełnieniu

rakterystycznej 1860 MPa.

na rozciąganie f_pk =

Rys. 6. Połączenie płyty po zabetonowaniu pierścienia fundamentowego

Ściankę dużego zbiornika sprężono 10 cięgnami obwodowymi łączonymi również za pomocą zakotwień Dywidag (rys.

8 i 9). Przyjęto ciągłą numerację cięgien od 1 do 10, począwszy od cięgna najniżej usytuowanego.

Najpierw zostały naciągnięte siłą 30 kN cięgna 7,

1 i 10. W drugim etapie, po osiągnięciu przez beton w pierścieniu fundamentowym i pionowych stykach odpowiedniej wytrzymałości, do poszczególnych cięgien w kolejności oznaczonej numerami 7, 10, 1,

6, 8, 9, 5, 4, 3, 2 wprowadzono docelową wartość sity: w przypadku cięgien 1 i 2 siłę 205 kN, w pozostałych cięgnach 195 kN.

Cięgna wykonano ze splotów średnicy 15,2 mm i wytrzymałości charakterystycznej na rozciąganie fp = 1860 MPa.

Po obcięciu końcówek splotów zakotwienia szczękowe zostały zabezpieczone przed korozją i zamknięte specjalnymi kołpakami. Oba zbiorniki zostały poddane próbie szczelności i przekazane do eksploatacji (rys. 10).

Podczas sprężenia i próby szczelności przeprowadzono badania, których celem było określenie zachowania się styków pionowych. Na obu powierzchniach każdego styku obu zbiorników ustabilizowano punkty pomiarowe o bazie 150 mm, na wysokości 1,7 m, licząc od folnej krawędzi ściany ibiorników. Pomiary wykonano za po-nocą czujnika nasadowego typu Demec o stałej k = 1,07 • 10"⁵. Określono m.in. zmiany odkształceń styków w wyniku

Rys. 8. Zbiornik z założonymi cięgnami sprężającymi przygotowany do sprężenia ściany prefabrykowanej

Rys. 9. Usytuowanie zakotwień na cięgnach sprężających: a) przed sprężeniem ściany, b) po sprężeniu ściany

Rys. 10. Zbiorniki podczas próby szczelności

sprężenia, mierzone na zewnętrznej i wewnętrznej powierzchni ścian zbiornika. Zmiany te w przypadku zbiornika

664

INŻYNIERIA I BUDOWNICTWO NR 12/2008