skanuj0021

Terfenadyna zmniejsza o połowę wartość AUC dla zafirlukastu, natomiast w skojarzeniu z warfaryną dochodzi do wydłużenia czasu protrombinowego.

Zaleca się ostrożność stosując zafirlukast z antagonistami wapnia, cyklosporyna. astemizolem. tolbutamidem. karbamazepina. fenytoina ze względu na potencjalne ryzyko lnterakcju

Atrovent ® cholinolityk

Działanie niepożądane

W pojedynczych przypadkach: suchość błony śluzowej jamy ustnej, podrażnienie gardła, kaszel, reakcje alergiczne, ból głowy, nudności. Sporadycznie mogą wystąpić niewielkie i odwracalne zaburzeńiaTakomodacji, zwłaszcza po przedostaniu się preparatu do oczu, Interakcje

Lekijgj.-adrenergiczne i metyloksantyny przyjmowane równolegle z ipratropium mogą nasilać działanie rozszerza;ące oskrzela/Nie należy stosować w tym samym rozpylaczu połączonych roztworów bromku lp^:aTfop1unril<romóglikanu diodowego..

Teofilina (metyloksantyny)

Działanie niepożądane:

W większości przypadków są łagodne i przemijające, jeżeli stężenie teofiliny we krwi jest mniejsze niż 20 ug/ml. Mogą wystąpić: nudności, wymioty, biegunka, bóle w nadbrzuszu, ból głowy, bezsenność, zwiększona pobudliwość, niepokój, przyspieszone oddychanie, drżenia mięśniowe, przejściowe zwiększenie ilości wydalanego moczu, krwawe wymioty i niedociśnienie. Jeżeli stężenie teofiliny jest większe niż 20 pg/ml, działania niepożądane występują częściej i z większym nasileniem; pojawić się mogą uporczywe wymioty, zaburzenia rytmu serca i trudne do opanowania drgawki, zagrażające życiu. Obserwowano wystąpienie zaburzeń "meTaPolicznychi hipokaliemie uhiperplikemię. 31% spośród działań niepożądanych związanych z leczeniem aminofilinąto_treakęjęLaleFgie-zne (wysypka skórna, świąd, zaczerwienienie i obrzęk twarzy, zespół Stevensa-Johnsona). interakcje

■^Zwiększenie stężenia teofiliny we krwi powodują przede wszystkim: aliopurynol. cvmetvdvna. antybiotyki makrolidowe (erytromycyna), fluorochinolony (wyjątek: ofloksacyna - niewielki wpływ na przemianę teofiliny), Lortykosteroidy, doustne środki antykoncepcyjne, propranolol. meksyletyna.

iSzrrmiejszenie stężenia teofiliny we krwi obserwuje się po barbituranach, karbamazepinie, fenytoinie, rifampicynie.

~~TNlenależyjednocześnie podawać aminofiliny i fluwoksaminy ŁJ osób stosujących długotrwale doustne leki przeciwzakrzepówe, teofilina zmniejsza U ich działanie. Podobny wpływ ma teofilina na długotrwale stosowane sole litu.    ^—    '

W czasie jednoczesnego leczenia aminofiiiną i erytromycyną zaleca się zmniejszenie dawki aminofiliny o około 30%. Jednoczesne stosowanie teofiliny z I-adrenomimetykami (efedryną) zwiększajej działanie rozkurczające na mięśnie gładkie oskrzeli (synergizm w działaniu na stężenie cAMP - zwiększenie stężenia), jednocześnie nasilają się jej działania niepożądane.

U palaczy tytoniu klirens teofiliny jest zwiększony. Inne metyloksantyny (teobromina, kofeina) mogą zwiększać pobudzające działanie teofiliny na o.u.n. Preparatu nie należy popijać gorącym płynem ze względu na zmienione (przyspieszone) uwalnianie substancji czynnej w żołądku (zwłaszcza dotyczy to preparatów o przedłużonym działaniu). Dieta niskowęglowodanowa i wysokobiałkowa skraca okres półtrwania aminofiliny.

4. Postępowanie w leczeniu POChP

1 .Leczenie zaostrzeń POChP .

#a}jax)tko_działajs^    (salbutamol, fenoterol) lub jeltmntychojine^iczny (bromek ipratropiuml -do 8

dawek z inhalatora ze spejserem co l-2h lub w nebulizacji.    ""

-gdy me ma oczekiwanej poprawy -pochodna metyloksantyny (np. teofilina) 3mg/kg iv, potem wlew 0,5mg/kg/h (łącznie max 750mg)

*> b) prednizonT0-40mg po przez10-14 dni ąc) tlenoterapia (docelowe PaU2>6UmmHg. Sa>90%o)

2. Leczenie przewlekłe.

a^B^-mimetę/kiJel^^    (doraźnie lub regularnie)

b) przewlekłe stosowanie GKS wziewnych w celu zapobiegania zaostrzeniom; najlepiej GKS wziewny +B2 mimetyk długoTtziałający (^almeterol) ^——    "    '    ~    "

cjDL?T-^^m^]^^eniej)ienem^^

- >15h/dobę, przez maskę twarzowa -^st^eż.02^\vjTiieszairixrie_oddecho\vej 24-35%

Wskazania do tlenoterapii: