skanuj0035

6.2.5.3. Fizjoterapia w okresie dużego zaostrzenia choroby

W czasie ostrych bólów spowodowanych postrzałem (lumbago) lub rwą kulszową chory powinien leżeć na wznak na twardym i równym podłożu mając kończyny dolne podparte w zgięciu w stawach biodrowych i kolanowych pod kątem 90°, a tyłów podparty w zgięciu do przodu pod kątem 30° (rys. 41).

Takie ułożenie przyczynia się do spłaszczenia lordozy lędźwiowej i do poszerzenia przestrzeni międzykręgowych oraz otworów międzykręgo-wych, co znacznie łagodzi bóle i rozluźnia napięte mięśnie.

Podaje się leki działające przeciwbólowo, rozluźniające mięśnie i uspokajające.

Do innych pozycji przeciwbólowych należą:

-    leżenie tyłem z podudziami podpartymi tak, aby uda były zgięte pod kątem około 50° (jak na rysunku 42);

-    leżenie tyłem, pod kolana podłożony zwinięty w wałek koc, stopy spoczywają całą podeszwą na podłożu;

-    leżenie na kocu na wyprostowanej „zdrowej” kończynie dolnej, między kończyny dolne włożony koc złożony w kilka warstw, kończyna dolna „chora” zgięta w stawie biodrowym i kolanowym;

-    leżenie przodem, tyłów wysoko podparty, miednica i kończyny dolne ułożone skośnie w dół.

Z zabiegów fizykalnych zaleca się stosowanie prądów diadynamicznych, interferencyjnych, galwanizacji anodowej, jontoforezy lignokainowej, masażu rozluźniającego. Zabiegi rozgrzewające są często źle znoszone, ulgę przynoszą natomiast zimne okłady lub krioterapia.

Leczenie ruchem polega na wykonywaniu ćwiczeń oddechowych, izo-metrycznych mięsni pośladkowych i brzucha, ćwiczeń czynnych kończyn górnych, częstych ruchów stóp, jak zginanie grzbietowe i podeszwowe, krążenia stopami. Ćwiczenia te prowadzi się w pozycji przeciwbólowej przy ustabilizowanej miednicy. Leżenie w łóżku jest w tym okresie ważnym czynnikiem leczniczym.

6.2.5.4. Fizjoterapia w okresie podostrym i remisji choroby

Po wyraźnym zmniejszeniu się bólów stosuje się - poza leczeniem farmakologicznym i zabiegami fizykoterapeutycznymi - wyciąg działający na część lędźwiową kręgosłupa. Choremu leżącemu w łóżku jak na rysunku 43 zakłada się pas obejmujący miednicę na wysokości kości biodrowych i łączy się go z ciężarkami za pomocą linek biegnących przez bloczki umieszczone na szczycie łóżka od strony stóp. Łóżko podwyższamy od strony stóp chorego przez podłożenie pod nogi łóżka drewnianych klocków. Chory leży na wznak mając kończyny dolne zgięte w stawach biodrowych i kolanowych pod kątem 90° (rys. 43).

77