6
W okresie dużego zaostrzenia procesu zapalnego chory powinien pozostawać w łóżku. Należy wówczas:
1. rozpocząć stosowne leczenie farmakologiczne,
2. trzeba niezwłocznie rozpocząć ćwiczenia lecznicze:
■ ćwiczenia oddechowe, mające na celu przywrócenie żebrowego toru oddychania w miejsce istniejącego toru przeponowego i zwiększenie ruchomości oddechowej klatki piersiowej,
■ przed rozpoczęciem ćwiczeń oddechowych dążymy do zmniejszenia nadmiernego napięcia mięśni klatki piersiowej, stosując w tym celu:
• nagrzewania lampą Sollux,
• masaż, oklepywanie klatki piersiowej
• lub ćwiczenia rozluźniające.
* ćwiczenia izometryczne mięśni,
■ proste ćwiczenia czynne wolne,
■ ćwiczenia bierne mają za zadanie zapobieganie następstwom zmniejszonej aktywności ruchowej. Fizjoterapeuta wykonuje ie tylko wówczas, kiedy trudno jest nakłonić pacjenta do ćwiczeń czynnych z powodu dużeRO bólu.
■ Nie wolno wykonywać ruchów w stawach objętych ostrym stanem zapalnym, ponieważ istnieje wówczas wskazanie do ich krótkotrwałego unieruchomienia.
■ metody zapobiegania i leczenia zachowawczego przykurczó w w stawach kończyn nie różnią się od stosowanych u djorych na reumatoidalne zapalenie stawów (prawidłowe ułożenie pacjenta w łóżku, wyciągi, woreczki z piaskiem).
3. fizykoterapia jest w okresie dużego zaostrzenia procesu zapalnego bardzo ograniczona. Wskazany jest:
■ delikatny masaż nadmiernie napiętych mięśni, zwłaszcza przykręgosłupowych,
■ krioterapia na stawy kończyn, w których wystąpiły objawy ostrego zapalenia.
4. pionizacja chorego do opuszczenia łóżka i rozpoczęcia chodzenia są takie same, jak u chorycl na reumatoidalne zapalenie stawów.
USPRAWNIANIE W OKRESIE PODOSTRYM I REMISJI Z.Z.S.K.
W miarę cofania się objawów ostrego zapalenia przechodzimy do coraz aktywniejszego usprawniania pacjenta:
1. ćwiczenia czynne wolne, które musi chory wykonywać codziennie wg szczegółowego programu podanego mu przez fizjoterapeutę, ćwiczenia fizyczne mają znaczenie zarówno profilaktyczne, jak i korekcyjne w razie rozpoczynających się deformacji.
2 ćwiczenia oddechów,
3. ćwiczenia utrzymujące prawidłową ruchomość kręgosłupa i stawów kończyn. Ćwiczenia czynne wolne powinny być intensywne,
4. ćwiczenia czynne z oporem. Jak wiadomo - z.z.s.k. rozpoczyna się w młodym wieku, stąd też rzadko istnieją przeciwwskazania do intensywnego leczenia ruchem.
5. wzmacnianie mięśni rozciągniętych,
5. rozciąganie przykurczonych,
7. zwiększ ie ruchomości klatki piersi! rcj,
8. zwiększanie ruchomości kręgosłupa,