str 32 33

32

I

Zakwalifikowanie uczniów zgodnie z tym podziałem przebiega - w uproszczeniu - w następujący sposób. Nauczyciel po stwierdzeniu u ucznia poważnych kłopotów w nauce kieruje go do psychologa szkolnego poprzez kierownika szkoły w celu przeprowadzenia badań. Nauczyciel przeprowadza także rozmowy z kolegium nauczycielskim, rodzicami i samym zainteresowanym, na temat jego trudności. Propozycja skierowania do psychologa szkolnego może również wypłynąć ze strony rodziców, lekarza szkolnego lub samego ucznia. Następnie psycholog szkolny przeprowadza badania diagnostyczne, do których obowiązkowo należy rozmowa z rodzicami, nauczycielem i uczniem oraz wykorzystanie opinii innych kompetentnych osób jak również testów, szczególnie z dziedziny pedagogiki. Wynik takiego badania zostaje przedstawiony w formie pisemnej kierownikowi szkoły i lekarzowi szkolnemu wraz z propozycją podjęcia odpowiednich działań, zmierzających do powołania nauczania specjalnego, która to propozycja nie posiada jednak jeszcze mocy wiążącej. Również rodzice danego ucznia zostają poinformowani o wyniku badań. Kolegium nauczycielskie lub działający z jego polecenia nauczyciel klasowy decyduje wtedy o krokach, które należy podjąć. Projekty te są następnie przedstawione do ostatecznej decyzji radzie rodzicielskiej.

Z łącznej liczby wynoszącej ok. 750 000 uczniów w Danii ok. 16% tj. 120 000 uczniów, jest finansowanych poprzez system nauczania specjalnego, z czego tylko 1% znajduje się w samodzielnych szkołach specjalnych (ok. 7500 uczniów), mianowicie w regionalnych szkołach dla głęboko upośledzonych, w szkołach obserwacyjnych i pomocniczych. Około 1,5% ogólnej liczby dzieci i młodzieży udzielana jest pomoc w klasach specjalnych w zwykłych szkołach (ok.11000 uczniów) i ten największy współczynnik - 13,5% pozostaje przez długi okres czasu nie oddzielony od klasy macierzystej (ok,101 000 uczniów).

Przez cały czas trwania nauki (klasy 1-9) ok. 25-30% wszystkich uczniów jest finansowanych poprzez nauczanie specjalne. Każdego roku potrzebujemy na cele nauczania specjalnego ok. 30% ogółu kosztów, przeznaczonych na oświatę.

Punkt psychologa szkolnego zapewnia na każde 5000 uczniów - 3 psychologów szkolnych, 2 psychologów - lekarzy, 1 pracownika socjalnego, jak również kilku nauczycieli specjalnych jako doradców, zatrudnionych w niepełnym wymiarze.

Jeśli mówimy o strukturze, to placówka psychologa szkolnego ma tu dość duże znaczenie, ponieważ psycholodzy szkolni dążą do rozwoju integracyjnego. W Danii prowadzi się eksperymenty integracyjne. Ich rezultaty są niejednoznaczne.

W jednej klasie mamy duże problemy - integracja nie funkcjonuje - w innej klasie natomiast funkcjonuje wszystko dobrze. I wtedy pojawia się pytanie. Dla_r czego w jednej klasie integracja funkcjonuje bez zarzutu, a w innej nie funkcjonuje wcale?

Mogę podać tylko wyjaśnienie bardzo subiektywne.

W klasie, w ktćrej integracja nie funkcjonuje, występuje problem polaryzacji postaw. Nauczyciele nie są zgodni co do rozwiązywania zadarł i wiele się dyskutuje. W klasie, gdzie wszystko funkcjonuje bez zarzutu, spotykamy dwóch nauczycieli, którzy cały czas przeznaczają na eksperyment.

Moje pytanie: Czy mamy cały czas wykorzystywać nauczycieli do nauczania?

Być może odczuwają Państwo mój krytycyzm i negatywne nastawienie, gdy mówię o integracji. Moim zdaniem należy próbować integracji oraz czynić próbę jej dokonania, jak jest to możliwe. Trzeba jednak poświęcić wiele czasu na przedyskutowanie, co jest możliwe w tym. zakresie i jakie działania należy popierać.

Życzeniem moim jest, aby można było w Danii przeprowadzać ciągle kontrolowane eksperymenty naukowe w zakresie integracji. Cała dyskusja wokół integracji oparta jest dzisiaj na uczuciach, wrażeniach i wierze. Uważam za wręcz obłędny fakt, że zużywamy tak wiele pieniędzy i sił na coś, o czym właściwie niewiele wiemy - i uważam za nieuczciwe włączanie do eksperymentów niekontrolowanych naszych upośledzonych dzieci w charakterze królików doświadczalnych.