32 33

Str. 32 Rozdział IV Gambit królewski

11 .c:d5 Wa5 12.0-0-0 &:c3 13.b:c3 A:c3 14.^jc4 z przewagą.

8.A:f4 0-0 9.Ad3

Można także grać 9.Ae2, aby po

9.. .d:c4 10.0-0 dokończyć rozwój a później próbować odbić piona c4. W tym wypadku najlepsza wydaje się stara rekomendacja Keresa

10.. .A:c3 11.b:c3 Ae6 z zamiarem twardej obrony pionka c4.

9...d:c4!

Zdecydowanie najsilniejsze -czarne z tempem opanowują ważny punkt d5. Inne sposoby wykorzystania przewagi rozwojowej czarnych są nieskuteczne:

*1) 9,..^:C6 10.0-0 Ag4 11.a3! d:c4 12.A:c4 Aa5 13.d5 Ab6+ 14.^h1 ^d4 15.^4! it:f3 16.g:f3 2c8 17.^:b6 W:b6 18.2c1 z lepszą grą Czepukajtis - Żuchowic-ki, Baku 1956.

»?1 9...He8+ 10.£se5 d:c4 11.jL:c4 Ae6 12.i.:e6! 2:e6 13.0-0 A:c3 14.b:c3 £}c6 15.Wb3 b6 Samisch - Schmidt, P., Praha 1943 i teraz białe mogły uzyskać inicjatywę po 16.^:c6! S:c6 17.Ag5.

»3I9.J%>7+ 10.Ae5 d:c411 ,i.:c4

<^g4 12.#e2 £)c6 13.0-0 ^c:e5 14.<£:e5 i„:c3 15Af7 &:d4+ 16.^h1 ^e3 17.^h6 + ^h8 18.2^8+ ^:h8 19.£f7+ sż?g8 20.2f1!    21.We4

i:f5 22Mm g6 23.^d8+ &g7 24M<57+ ^f6 25.W:d4+ ^e7 26. Wc5+ 1:0 Hoffmann - Eisterer, Obernberg 1988.

10.i.:c4 ^d5!

Krytyczna pozycja dla tego wariantu.

Szanse czarnych w tej pozycji należy uznać za lepsze.

Przegrywa np. 11. Ag5? £i:c3

12. b:c3 Jt:c3+ z dalszym Wc7.

W partii Heuer - Weigel, Bad Woerishofen 1991 białe zagrały 11.Ad2 i po 11...2e8+ 12.^e5 A:c3 13.b:c3 2:e5 14.d:e5 Wh4+ 15.g3 W:c4 broniły się do 26 posunięcia, choć mogły się poddać z czystym sumieniem już teraz.

Wygląda na to, że białe muszą grać 11.A:d5 W:d5 12.0-0 A:c3

13. b:c3, ale po prostym 13...^\c6 lub 13...Jt,e6 stoją gorzej.

Posuniecie 5.c4 - zamiast przewagi - może białym przysporzyć kłopotów.

O B) 5.£\c3

Stara kontynuacja grywana swego czasu przez takich mistrzów jak Czigorin, Spielmann, Reti, Rubinstein czy Schlechter. Białe zamierzają wykorzystać pozycję czarnego hetmana w centrum po ewentualnym 5...£l:d5    6.£l:d5

W:d5 i uzyskać parę pionów d4 -c4 w centrum.

5...€}:d5

Tą odpowiedź uważam za najlepszą. Inną możliwością jest 5..Ad6.

6. £i:d5

Inne kontynuacje są dla czarnych niegroźne np:

•11 6..1e2 €l:c3 7.b:c3 ŚLdB 8.d4 0-0 9.0-0 £lc6 10.C4 b6 11.c3 kg4 Spielmann - Nyholm, Opatija 1912.

•21 6 i c4 ^:c3 7.b:c3 (7.d:c3 #:d1 8.^:d1 i,d6 9.2e1 + ^f8 10.£ie5 k:e5 11,2:e5 Ag4+ 12.&e1 &&7\ z przewagą czarnych) 7...Ji.d6 8.0-0 0-0 9.d4 i„g4 10.2b1 ^bd7! 11.Wd3 Hb8 i czarne zachowały pionka przy dobrej pozycji Opocensky - Hro-madka, Baden 1914.

•31 6.i b5+ c6 7.We2+ J.e6 8.J.C4 i.e7 9.£\:d5 c:d5 10.A.b5+ £ic6 z

Str. 33

przewagą czarnych Rubinstein -Tarrasch, Merano 1924.

6...«:d5 7.d4

Powstałą pozycję można traktować jako wyjściową dla wariantu 5.^c3.

Okazuje się, że przez szereg lat czarne miały w tej pozycji problemy ze znalezieniem właściwego planu gry. Próbowano utrzymywać pionka przez (7...g5?, 7..j[d6) względnie grano aktywnie (7...Ag4), wszystko to jednak z miernymi efektami. Spójrzmy, z jakimi problemami borykały się czarne:

•11 7...n5? 8.C4 itb4+ 9.^2 Wd8 10.C5! c6 11.Ac4 ke6 12.i.:e6 f:e6 13.Wb3 ^a6 14.W:e6+ We7 15.^1g5 z wygraną białych Prowo-torow - Swirin, Moskwa 1980.

•21 7... Adfi 8.c4 We6+ (8...®a5+ 9.^f2 z groźbą c4-c5) 9.^2 c5 10.i:.d3 m6 11.2e1+ M8 12.We2 Jcd7 13.b4 b6 i teraz grając 14.d:c5! b:c5 14 b5 białe mogły uzyskać przewagę Reti - Nyholm, Baden 1914.

•31 7....a.q4 8.A:f4 £c6 9.i.:c7! SŻCI7 (9...£,:f3 10.W:f3 W:f3 11 g:f3 2c8 12.Jif4 £l:d4 13.0-0-0 z przewagą białych Stoltz - Rellstab Swinne-