34 35

Str. 34 Rozdział IV Gambit królewski

muende 1932) 10.Ag3 Se8 11.^2 &c8 12.c3 h5 13.Wb3 Wf5 i teraz po 14.Ab5! 2e6 15.Sae1 Barie - Ma-riotti, Portoroż 1975 białe mają przewagę.

7.. .Ae7!

Posunięcie zaproponowane przez Miesesa w 1903 roku i rozpracowane następnie przez Yatesa w 1922. Czarne rozwijają gońca, przesłaniają linię "e" oraz uniemożliwiają chwilowo Jt:f4.

8.Ad3

Inną możliwością jest natychmiastowe 8.c4 i czarne muszą zdecydować dokąd odejść hetmanem.

*11 8...Wd6 9.c5! Wf6 10.Wd2 g5 11 .b4 z dalszym Ac1 -b2.

*21 8...Wa5+ 9.SŻ12 ^c6 10.c5! i w związku z groźbą Ac1-d2 białe mają przewagę.

Czarne mają jednak inne odejście, które okazuje się zupełnie wystarczające:    *8...#e4 9.Jle2 Clc6

10.0-0 A15 11.Se1 0-0-0 12.AU #c2 13.W:c2 A:c2 14.A:14 Ehe8 z wyrównaniem Spielmann - Mil-ner-Barry, Margate 1928.

W miejsce 9.Ae2 Spielmann rekomendował 9.^f2, jednak czarne i tu zachowują dobrą grę po 9...Jlf5! z możliwym dalszym ciągiem:

*11 10.c5 *^c6! 11.Ac4 0-0-0 12.2e1 Wc2 13.#:c2 A:c2 14.A:f4 Af6 jak polecał Keres.

*21 10.#a4+ £ic6 11.Ad2 0-0-0 12.Se1 #c2 13.W:c2 A:c2 14.AM Hhe8 15.d5 i jak poleca Głazków

15.. .Ac5 + 16.*&g3 Cld4 ! z przewagą czarnych.

*31 10.Ae2 ŹA6 11.2e1 0-0-0 12.Af1 #c2 13.#:c2 J,:c2 14.Ji.:f4 I grając 14... 2he8! czarne w partii Nowikow - Borisenko, Leningrad 1956 mogły uzyskać przewagę.

We wszystkich tych przykładach widać jak pożyteczna jest pozycja gońca na "e7".

Tartakower polecał 8.Ae2 g5 9 0-0 z niejasną grą.

Spójrzmy na dwie kontynuacje, w których czarne mogą bądź zachować pionka (co oddaje białym inicjatywę) bądź zwrócić pionka z wyrównaniem.

*11 8...0-0 9.0-0 o5 10.C4 Wd8

11.h4 h6 12.h:g5 h:g5 13.b3 ^c6 14.Ab2 i.f6 15.f/d2 Ag4 16.d5 A:f3 17.JT3 £\e5 18.i..e4 Wd7 19.hc2 ^g7 20.Sad1 We7 Bernard - Boudre, Val Maubuee 1988.

*21 8...0-0 9.0-0 śf6 10.A:f4 c5 11 ,d:c5 ®:c5+ 12.^h1 Hd8 13Me1 ^)c6 14.C3 2e8 15.WT2 #:f2 16.S:f2 Ae6 17.^g5 Ad5 18.c4 Ae4 19.^:e4 S:e4 20.Ad3 Sd4 Scho-eneich - Stieg, Berlin 1994.

Po 8.ild3 czarne powinny według Głazkowa zwrócić pionka: 8...iś,g4 9.A.14 4''c6 10.c3 0-0-0 z równą grą.

W partii Boicu - Baumstark, Rumunia 1983 białe zagrały zbyt optymistycznie 10.c4? i po 10..J5^,e6+ 11 .#12 0-0-0 12.i,e3 Wf6 13.Ae4 A:13 14.g13 Ac5 wpadły w kłopoty.

Kontynuacja 5.£ic3 nie jest groźna dla czarnych i zapewne dlatego jest obecnie rzadko stosowana.

O C) 5.Ac4

To z pozoru niegroźne posunięcie,

Rozdział IV

Gambit królewski

jak się okazuje, wcale nie jest łatwe do zneutralizowania.

5...£\:d5

Kontynuacje 5...iŁd6 lub 5...£\bd7 nie dają czarnym wyrównania.

W tej pozycji białe poszukują przewagi w dwóch głównych kontynuacjach:

1)    6.A:d5 3 str. 35

2)    6.0-0    3 str. 36

Próbowano także 6.W/e2+ Jće7

7. £sc3? (lepsze 7.iL:d5 #:d5 8.^c3 z przejściem do głównego wariantu)

7.. .^b6! 8.Ab3 0-0 9.0-0 £«6 10.£te4 i w partii Bogatyriew - Mu-chamedianow, Gorki 1974 czarne uzyskały świetną pozycję oraz pionka więcej po 10...^a5 11. d4 £s:b3

12.a:b3 itg4 13.#d3 £d5. W przypadku 6.Qc3 C^:c3 powstawała korzystna dla czarnych pozycja z wariantu B).

Słabe jest 6.d4 z uwagi na

6.. .#e7+    7.£\e5    (7.i.e2 £te3

8. A:e3 #:e3; 7Me2 €te3 8.A:e3 ^:e3 9.#:e3+ f:e3=) 7...#h4+ 8.^41 c6 9.^c3 Ae6 10.^:d5 c:d5 11 .Ab5+ &>d8 12.£43 Wf6 13.^2 Jtd6 14.2e1 £d7 15.i.:d7 ^:d7

Str. 35

16.£se5+ ^c7 17.Wf3 g5 Jewsie-jew - Besman, Kujbyszew 1977.

3 1)6.i.:d5

Białe dobrowolnie pozbywają się pary gońców. Liczą, że uda im się stworzyć nacisk figurowy w związku z przewagą w rozwoju i brakiem punktów oporu dla czarnych figur w centrum.

6.. .W:d5 7.£\c3 i czarne podobnie jak w wariancie B) muszą szukać miejsca dla hetmana.

Znawcy przedmiotu tzn. Korcznoj i Głazków są odmiennego zdania co do możliwości czarnych po

7.. .Wd8 i 7...'#f5

Korcznoj zgadza się z opinią Ke-resa, że po 7...Wd8 8.d4 jł.e7 (Głazków rozpatruje tylko 8...itd6

9.We2+ <2&f8 10.£4J5 z przewagą) 9.0-0 0-0 10.A:f4 £sc6 czarne wyrównują. Rekomendacje te pochodzą sprzed kilkunastu lat i wciąż czekają na sprawdzenie w praktyce. Uważam, że czarne nie mają wcale tak lekkiego życia po przykładowym 11.£4)5 A,d6 12.£4d6 c:d6 13.d5 (13.C3 d5 14.\fb3 b6 =).

Ciekawą możliwość gry białych zawiera partia nr 5.

Sprawdzona została natomiast inna kontynuacja a mianowicie

10.. .C6:

•1) 11.Wd3 £ia6 12.2ae1 Ae6

13.a3 2e8 14.^e4 h6 15.^e5 z nieco lepszą grą białych Lurje -Fiodorow, Forli 1992.

•2) 11.^d2 £W 12.d5 również z lekką przewagą białych Gallagher - Hedke, Biel 1992.