1. Człowiek - istota przedsiębiorcza
wiednia intonacja głosu i akcentowanie najistotniejszych myśli sprawiają, że wypowiedź staje się interesująca i przekonująca.
7. Mówca nie może zapomnieć, że zgromadzeni będą go nie tylko słuchać, ale również obserwować. Dlatego należy pamiętać o odpowiednim do okazji ubiorze, starannie dobranych gestach, mimice, postawie ciała. Jednak nie wolno przesadzić, bo w takiej sytuacji słuchacze będą wyłącznie obserwować mówcę.
Te zasady można wykorzystać w trakcie rozmowy z przyszłym pracodawcą (patrz rozdz. 6, s. 114) lub podczas egzaminów ustnych. Należy pamiętać, że bardzo ważne jest pierwsze wrażenie, jakie odniesie rozmówca podczas spotkania. Dlatego poza umiejętnością sprawnego wypowiadania się należy wykazać się dbałością o schludny wygląd oraz właściwe zachowanie (postawa ciała, mimika, gesty), czyli komunikację niewerbalną.
Komunikacja niewerbalna to jeden ze sposobów tworzenia własnego wizerunku. Bogate umięśnienie twarzy człowieka pozwala mu na wyrażanie uczuć i emocji za pomocą mimiki. Główną rolę odgrywa odpowiedni układ brwi i ust.
Twarz może wyrażać różne emocje: radość (A), smutek (B), strach (C), gniew (D), podziw (E), zdziwienie (F).
Podczas rozmowy około 43% uwagi rozmówców skupia się na oczach. Kontakt wzrokowy wyraża między innymi stopień zainteresowania rozmową lub osobą rozmówcy.
Najczęściej stosowaną formą komunikacji niewerbalnej są gesty. Ruchy głową, rękami i całym ciałem służą nie tylko wzmocnieniu słów, ale same mogą zawierać informacje.
ć Li j u j iii ii j
Gesty emocjonalne. Ukrycie twarzy w dłoniach jest wyrazem rozpaczy i cierpienia. Dłoń na policzku może wyrażać zakłopotanie. Uścisk dłoni ma wiele znaczeń: jest formą powitania łub pożegnania, składania życzeń, gratulacji lub kondolencji, symbolizuje również zawarcie umowy. Podając rękę, okazujemy otwartość, przyjaźń i jedność.
-TEJ
18