32
¥
(2.28)
±(E + V) = 0 di
gdzie: E - energia kinetyczna układu, V- energia potencjalna układu.
Z zależności (2.28) wynika, że maksymalna energia kinetyczna jest równa maksymalnej energii potencjalnej:
£max = (2.29)
(energię potencjalną w położeniu równowagi przyjęto równą zeru).
Przewidując drgania w postaci funkcji harmonicznej, można przyjąć:
q=Asma)0t (2.30)
(2.31)
q = Ao)0 costoo t
Równanie (2.29) pozwala znaleźć wartości częstości drgań własnych bez układania równania różniczkowego ruchu. W tym celu należy:
- wyrazić maksymalną energię potencjalną przez amplitudę A współrzędnej uogólnionej: = A;
- wyrazić maksymalną energię kinetyczną Emax przez amplitudę prędkości uogólnionej: ęmax=^ft>0;,
- podstawić wyrażenie na Ftnax i do równania (2.29) i znaleźć częstość własną.
Przykład 2.3
Zastosujemy poznaną metodę do wyznaczenia częstości drgań własnych układu mechanicznego pokazanego na rys. 2.7, gdzie przez m oznaczono masę belki długości /, M- masę skupioną ciała o wymiarach pomijalnych, a przez k - współczynnik sprężystości.
M
Rys. 2.7