61
warunkach początkowych, drugi składnik przedstawia natomiast drgania ustalone wymuszone. Gdyby rozpatrywano drgania przy warunkach początkowych różnych od zera, wówczas w rozwiązaniu wystąpiłby również trzeci człon o postaci (2.87).
Po pewnym czasie drgania swobodne zostają wytłumione i można je pominąć. Decydujące znaczenie mają wówczas ustalone drgania wymuszone, w postaci drgań harmonicznych o częstości siły wymuszającej
(2.134)
x = Asirdcot-ę)
gdzie amplituda A jest określona wzorem (2.133). Drgania te są opóźnione w fazie w stosunku do obciążenia o kąt ę wyznaczony z drugiego ze wzorów (2.133).
Poniżej wzięto pod uwagę przypadek, gdy amplituda siły wymuszającej P0 me zależy od częstości ca. Tego rodzaju wymuszenie występuje na przykład, gdy punkt zamocowania elementu sprężystego jest ruchomy (rys. 2.23). Rozpatrując równowagę sił działających na masę m, otrzymano:
-mx-ax — klx-k1{x-xx)~ 0 (2.135)
skąd wynika równanie dynamiczne ruchu
mx + ax + bc = k2xl (2.136)
gdzie: k - + k2.
Rys. 2.23
Jeżeli punkt mocowania sprężyny k2 wykonuje ruch harmoniczny - = (ot, to równanie (2.136) przyjmie ostatecznie postać:
(2.137)
mx + ax + kx = P0 sinutf
ame: PQ=k-x0- const.