Strona7

1.3. Metody deterministyczne 27

1.3.2.3. Wyznaczanie mocy szczytowych w elementach sieci osiedlowej

Elementami sieci osiedlowej są: przyłącza nn, linie nn, stacje transformatorowe SN/nn (PT), linie SN, szyny SN w stacji transformatorowej WN/SN (PZ). Moc szczytową na przyłączu P oblicza się mnożąc jednostkowe zapotrzebowanie na moc podane w tabl. 1.1-1.5 przez liczbę jednostek zasilanych ze wspólnego przyłącza. Moc szczytową pozostałych elementów sieci osiedlowej wyszczególnionych wyżej należy obliczać według wzorów podanych w tabl. 1.9, gdzie £P_p jest sumą mocy

Tablica 1.9. Wzory na obliczanie mocy szczytowych w elementach sieci osiedlowej

	Moc szczytowa elementu sieci
Grup;i odbiorców	linia nn rnn	stacja transformatorowa SN/nn 'Vt	linia SN	szyny SN stacji WN/SN Pn
1. Zabudowa mieszkalna — wielorodzinna	*P,	0,95 IPp	0,90 SPp	0,85 IP„
— jednorodzinna		WjZPp	0,90 j£P9	0.85/ZPp
2. Zabudowa użyteczności publicznej	0.85 ZPp	0,80 £/>„	0.75 £Pp	0.70 ZP„
3. Oświetlenie zewnętrzne •	£'^łp		vp i>

szczytowych przyłączy zasilanych ze wspólnego elementu sieci (np. linii nn, stacji transformatorowej SN/nn itd.), a j — współczynnikiem jednoczesności zależnym od liczby przyłączy (dornków jednorodzinnych) zasilanych z danego elementu sieci. Współczynniki jednoczesności j należy dobierać z tabl. 1.10.

Dla pośredniej liczby przyłączy należy stosować interpolację prostoliniową.

Jeżeli z danego elementu sieci zasilane są różne grupy odbiorców, należy sumować obciążenia cząstkowe każdej grupy.

Powyższe zasady określania mocy szczytowych elementów sieci nie uwzględniają elektrycznego ogrzewania akumulacyjnego. W przypadku występowania grzejnictwa akumulacyjnego, należy przyjmować, że moc pobieraną przez piece elektryczne w poszczególnych elementach sieci uwzględnia się w pełni w strefie obciążenia pozaszczytowego. Sieci elektroenergetyczne z ogrzewaniem akumulacyjnym należy sprawdzać na obciążenia w strefie nocnej (godzina 22.00).