60 2. Moc bierna w sieciach elektroenergetycznych
napięcia pobór mocy biernej równy jest w przybliżeniu stracie mocy wyrażonej wzorem:
AQnn = ^XLl, (2.4)
przy czym AQnn jest stratą mocy biernej w linii niskiego napięcia, S — mocą przesyłaną przez odcinek linii, Un — napięciem znamionowym międzyprzewodo-wym, X, — rcaktancją indukcyjną jednostkową linii, / — długością odcinka linii.
We wzorze (2.4) w obliczeniach sieciowych przyjmuje się w mianowniku napięcie znamionowe. W rzeczywistości jednak wartość strat jest odwrotnie proporcjonalna do kwadratu napięcia roboczego U rzeczywiście występującego w sieci.
W liniach średniego napięcia, zwłaszcza kablowych, należy uwzględnić moc bierną indukcyjną generowaną przez pojemność linii. Moc bierna pobierana przez linię równa jest różnicy mocy straconej i mocy generowanej. Wyraża się wzorem:
A Qsn = S*,(2-5)
przy czym Xc jest reaktancją pojemnościową jednostkową linii; pozostałe oznaczenia takie same jak we wzorze (2.4).
SP 7P Ri-‘ 1 xfl Jk Sk
COS f/>p |
-*► ■ - |
—<=>— |
/'V~Y'-\ |
—*■- | |
uJ n |
1 i* ii |
_II_ |
1 ^ Ho* u |
4* |
Rys. 2.4. Schemat zastępczy typu tl linii wysokiego napięcia
W liniach o napięciu 110 kV i wyższym generacja mocy biernej indukcyjnej jest bardzo duża. Przy przesyle mocy mniejszej od mocy naturalnej wartość generowanej mocy biernej indukcyjnej (ładowania linii) jest większa od mocy traconej. Stratę tę dla schematu zastępczego linii typu n (rys. 2.4) można wyznaczyć ze wzoru:
AQwn
(Skcos<pk)2 + (—
x,J |
l |
U2k |
~2X~C |
We wzorze pominięto upływność linii.
Żeby posługiwać się wzorem (2.6), konieczna jest znajomość parametrów na początku i na końcu linii. Przy wykonywaniu obliczeń brak jest często tych wartości. Można się wtedy posłużyć wzorem (2.5), godząc się na większy błąd obliczeń.