s 9

za pomocą specjalnych filtrów zwanych dializatorami lub hemodiafiltrami oczyszczać krew pacjentów. Różnica pomiędzy filtrami polega głównie na mechanizmie ich działania.

W dializatorach do usuwania cząsteczek toksyn i jonów wykorzystuje się zjawisko dyfuzji (przemieszczania się przez półprzepuszczalną błonę dializacyjną związków zgodnie z różnicą ich stężeń we krwi i dializacie przedzielonych błoną). Hemofiltry i hemodiafiltry pozwalają na oddzielenie bezbiał-kowego osocza od pozostałych składników krwi, wykorzystując wysokie ciśnienie przezbłonowe. Ten drugi mechanizm przypomina to, co dzieje się w kłębuszku nerkowym. O wielkości odwodnienia pacjenta (ultrafiltracji) w obu metodach decydują ciśnienia panujące w dializatorze lub hemofiltrze.

Do drugiej grupy technik dializacyjnych zaliczamy dializę otrzewnową. Dializa poprzez otrzewną jest możliwa dzięki temu, że otrzewna (cienka i dobrze ukrwiona błona surowicza, o powierzchni około 2 metrów kwadratowych u dorosłego człowieka, wyściełająca od wewnątrz jamę brzuszną) działa jako błona półprzepuszczalną. Opłukiwanie jej dializatem powoduje przechodzenie cząstek toksyn mocznicowych, jonów oraz wody z krwi do dializatu. Usuwanie ich z ustroju odbywa się poprzez cykliczną wymianę płynu dializacyjnego.

Czym jest przeszczep nerki?

Przeszczep nerki jest również formą leczenia nerkozastępczego, tyle że w przeciwieństwie do diali-/oliMapii wykorzystuje się nerkę pobraną od obcej osoby, u której stwierdzono objawy śmierci pnia mózgu (przeszczep ze zwłok), lub od blisko spokrewnionego z pacjentem członka rodziny (przeszczep rodzinny). Nerkę taką, po odpowiednim dobraniu na podstawie wyników typowania antygenów zgodności ik.mkowej pomiędzy biorcą i dawcą, podłącza się do dużych naczyń krwionośnych jamy brzusznej (bardzo i zęsto jako trzecią). Moczowód tej nerki jest wszczepiany do pęcherza moczowego biorcy. Pacjenci pizrz (nly czas po przeszczepie muszą zażywać leki zapobiegające odrzucaniu obcej nerki przez ich or-Utinlzm. Pomyślnie wykonany przeszczep nerki zapewnia niemal całkowity powrót do zdrowia na kilka do kilkunastu lat. Przeszczep rodzinny nerki stwarza szansę na wyleczenie znacznie szybciej, ograniczali wlHnlrtnio oczekiwanie (na dializie) na przeszczepienie nerki pobranej ze zwłok.