tablica21

172    IV. Plan pracy i notatki    IV.2. Fiszki i notatki

299

//

TABLICA 11

FISZKA Z LEKTURY

Maritain, Jacąues Th. Simb. (v) „Signe et symbole"

Revue Thomiste, kwiecień 1938, s.

W ramach pogłębionych badań nad zagadnieniem (od średn. do dziś) wykorzystuje teorię filozoficzną znaku i refleksję o znaku magicznym.

[Nieznośne jak zwykle: nowoczesność ujęcia przy ignorancji filologicznej, dlatego na przykład zamiast św. Tom, przywołuje Jana od św. Tomasza!] -

Rozwija teorię Jana (zob. moja fiszka): „Signum est id quod repraesentat aliud a se potentiae cognoscenti" (Log. II, P, 21, 1).

„(Signum) essentialiter consistit in ordine ad signatum"

Ale znak jest nie zawsze obrazem i odwrotnie (Syn jest obrazem, a nie znakiem Ojca, krzyk jest znakiem, a nie obrazem bólu). Jan dodaje:

„Ratio ergo imaginis consistit in hoc quod procedat ab alio ut a principio, et in similitudinem ejus, ut docet S. Thomas, I, 35 i XCXIII" (???)

Maritain powiada zatem, że symbol jest znakiem-obrazem: „quelque chose de

sensible signifiant un objet en raison d'une relation presupposee d'analogie (303)

Sugeruje, by sprawdzić św. Tom, De Ver., VIII, 5 i C. G. , III, 49.

Następnie Maritain rozwija myśli na temat znaku formalnego, instrumentalnego, praktycznego itd. i znaku jako aktu magicznego (partia najlepiej udokumentowana) Ledwie wzmiankuje sztukę [ale pojawiają się pewne akcenty o nieświadomych, głębokich korzeniach sztuki, które znajdują się później w Creatiyę Intuition]