176 IV. Plan pracy i not.u I>| IV.2. Fiszki i notatki
Curtius, Ernst Robert Th. gen
Europaische Literatur und lateinisches Mittelalter, Bern, Franke, 1948 Zwłaszcza rozdz. 12, 3
Wielki tom. Dla mnie ważna tylko strona 230*.
Zamierza dowieść, że koncepcja poezji w całej jej godności, zdolności odsłaniania, pogłębiania prawdy, była nieznana scholastykom, ale żywa dla Dantego i autorów XIV w. (tu ma rację].
Dla Alberta Wielkiego na przykład metoda naukowa (modus definitionis, divisivusr colleotiv\is) przeciwstawia się metodzie poetyckiej Biblii (historie, parabole, metafory). Modus poeticus jako najsłabszy wśród modi filozoficznych [jest coś takiego u św. Tom, sprawdzić!!!!]
Sam Curuius oasyia dc św. Tom (I, 1. 9, ad 1) i do wyróżnienia poezji jako infima doctrina! (zob. fiszka).
„Scholastyka nie była zainteresowana oceną wartości poezji. Nie wytworzyła ona żadnej poetyki, ani też żadnej teorii sztuki [to prawda dla scholastyki, nie dla średniowiecza]. Każda zatem próba wydobycia z niej jakiejś estetyki literatury czy sztuki jest pozbawiona sensu i pożytku" (s. 230). Ten pogląd został uargumenrowany w przyp. 22: „Kiedy scholastyka wypowiada się na temat piękna, to posługuje się tym wyrażeniem dla oznaczenia atrybutu Boga.
--- ' Dlntvn,, i teorie sztuki nie mają wszakże ze sobą
Metafizyka piękna (np. u Plotyn ) ==notvkają się na terenie neutralnym
wzajemnie nic do rzeczy" [to prawda, ^"^“J^^i^spółmiernie, gdyż teorii formy!] „Człowiek nowoczesny p owo które przedtem posiadał
stracił on poczucie Piekn*JT^sero te amavi, pulchritudo tam antiąua et tam ■ neoplatonizm i średniowiecze. 27 38) _ Mowa tutaj o pięknie,
nova' , powiada Augustyn do Boga, W ' ' 2 [iem uczestnictwa boskiego
o którym estetyka nie wie niczego [słusznie, P -
Piękna w bytach?]. § 7na newnych kluczowych tekstów
[Uwaga: to nie jest jak u Bion o i ’ Do odrzucenia z szacunkiem]
filozoficznych, ale jednak zna się na rzeczy.
<1