Untitled 1

Zamieranie pędów malin

Patogen: Didymella applanala

Objawy i występowanie

Grzyb wywołuje całkowite obumieranie pędów-głównie drugorocznych, najczęściej w czasie kwitnienia lub przed dojrzewaniem owoców i na tym przede wszystkim polega szkodliwość choroby. Grzyb zakaża liście, pędy oraz łuski okrywające pąki. Na liściach pojawiają się w czerwcu-wzdłuż głównego nerwu duże, fioletowobrunatne plamy. Podobne, lecz mniejsze plamy tworzą się na pędach. Plamy te, o odcieniu fioletowym, później brunatniejące, powstają głównie wokół pączków i u nasady liści. Większa liczna plam pojawia się w dolnej części pędów. W drugiej połowie lata plamy powiększają się i długimi szeregami ciągną się wzdłuż pędów. Już w pierwszej połowie lata na szarzejących plamach pojawiają się piknidia, owocniki stadium konidialnego, w postaci bardzo małych, czarnych punktów. Pod koniec lata obok piknidiów zaczynają formować się owocniki stadium workowego-otocznic. Grzyb pasożytuje głównie w miękiszu korkowym powodując pęknięcia na powierzchni tworzącej się kory. Pęknięcia te stopniowo pogłębiają się i wiosną następnego roku kora zaczyna się łuszczyć.

Porażenie pąków liściowych objawia się w postaci obumierania łusek. Pąki te wysychają. Zniszczenie pąków może wystąpić już w drugiej połowie lata.

Warunki rozwoju

Źródłem zakażenia pędów malin przez grzyb Didymella applanala są otocznie, które tworzą się pod skórką. Pierwsze worki wykształcają się w nich już w końcu zimy, a w połowie kwietnia w workach dojrzewają zarodniki workowe. Wysiew zarodników następuje po zwilżeniu kory w czasie opadów i trwa od końca kwietnia do drugiej połowy czerwca. Zarodniki workowe padają na nowo wyrastające pędy i zakażają je najczęściej u nasady liści, gdzie najdłużej utrzymuje się woda. Okres inkubacji, od momentu zakażenia do chwili wystąpienia objawów, trwa około dwóch tygodni. Cykl rozwojowy choroby jest bardzo przewlekły. Od zakażenia nowo wyrastających pędów do ich obumierania upływa cały rok. Profilaktyka i zwalczanie

•    Staranne czyszczenie plantacji i usuwanie zakażonych i starych, obumarłych pędów,

•    Rozpinanie pędów na drutach-w celu przewietrzania

Antraknoz.a liści porzeczek

Patogen: Drepanopeziza ribis

Objawy i występowanie

Pierwsze objawy choroby zauważalne są już w końcu maja w postaci pojedynczych, bardzo drobnych plamek, które w pierwszej fazie są zielonkawe, a następnie szybko brunatnieją. Plamy te widoczne są najpierw na dolnej stronie blaszki liściowej. Mogą one też występować na ogonkach liściowych, rzadziej na owocach i na zdrewniałych częściach pędów. Na górnej stronie liści plamy są ciemnobrunatne, suche. Na dolnej stronie blaszki liściowej, w miejscu plam, powstają małe nabrzmienia, będące skupieniami trzonków i zarodników konidialnych, tworzących tzw. acerwulus. W okresie deszczowej pogody ze skupień tych wycieka gęsta, śluzowata substancja, stanowiącą gęstą zawiesinę zarodników oderwanych od trzonków. Po kilkurazowych opadach liczba plam gwałtownie rośnie. Pojawiają się zwarte skupienia plam, najczęściej na brzegach liści. Zakażone liście opadają z krzaków. Antraknoza atakuje najpierw liście w dolnych partiach krzewów, później posuwa się ku górze. W końcowej fazie choroby na czubkach pędów porzeczek pozostaje po kilka wysychających liści.

Owoce zakażane są przez grzyb tylko w początkowej fazie rozwoju. Pojawiają się wtedy małe, suche, brunatne plamy. Zakażone owoce opadają. Na porażonych pędach tworzą się małe ranki, które zabliźniają się w czasie drewnienia pędów.

Warunki rozwoju

Źródłem choroby w nowym okresie wegetacji są ubiegłoroczne, zakażone liście porzeczek. Z poprzedniego sezonu pozostały skupienia grzybni, na któiych formowały się acerwulusy stadium konidialnego. Acerwulusy te mogą również zarodnikować po przezimowaniu. Wytworzone w nich zarodniki rozprzestrzeniają się w czasie opadów z kropkami wody. Na skupieniach zbitej grzybni w opadłych liściach rozwijają się również owocniki stadium workowego w postaci miseczkowatych apotecjów. Pierwsze worki pojawiają się w nich na wiosnę. Masowe wysiewy zarodników workowych rozpoczynają się w okresie kwitnienia porzeczek i trwają przez 4-8 tygodni. Wysiewy zarodników workowych następują pod wpływem opadów. Wysiew zarodników workowych może odbywać się w temperaturze od 2-32°C. Zarodniki workowe jak i konidialne przytwierdzają się do liścia specjalnym organem, tzw. appressorium, a następnie wytwarzają strzępkę infekcyjną, która przebija nabłonek liścia. Grzybnia rozrasta się w tkance miękiszowej. Zakażona tkanka szybko obumiera.