Oddając do rąk Czytelników ten podręcznik winniśmy im kilka uwag i wyjaśnień. Zawarte w książce informacje są sumą długoletnich doświadczeń nabytych w bezpośredniej pracy z chorymi. Choć sprawdzone, nie mogą stanowić jedynego wzorca postępowania. Chcemy przez to powiedzieć, że pracownik działu fizjoterapii niezależnie od wykształcenia jest zobowiązany do szukania nowych rozwiązań, pomysłów i inicjatyw, które muszą doskonalić jego działanie zawodowe, w celu możliwie najlepszego służenia choremu. Inicjatywy w tym działaniu nigdy nie jest za dużo.
Chcemy także uczulić Czytelników na konieczność etycznego podejścia do swoich przyszłych obowiązków zawodowych. Chory nie wie, które ćwiczenia czy działania są lepsze z punktu widzenia powrotu do zdrowia. Często poddany jest stresującym wpływom i chętnie omija działania, które powodują chwilowy ból czy inne nieprzyjemne doznania. Godząc się z takim stanowiskiem pozornie tylko jesteśmy dobrzy dla chorego. Za cenę jego i własnego chwilowego spokoju oddalamy niejednokrotnie cel główny. Każde działanie kinezyte-rapeutyczne musi być zaplanowane i wzorowo zorganizowane. By tak pracować trzeba mieć i duży zasób wiedzy, i odpowiednie morale.
Aczkolwiek podręcznik adresowany jest głównie do słuchaczy wydziałów fizjoterapii medycznych studiów zawodowych mamy nadzieję, że będzie użyteczny zarówno dla pracujących już terapeutów, jak i dla studentów kierunku rehabilitacji ruchowej Akademii Wychowania Fizycznego. Przypuszczamy także, że może się stać uzupełnieniem wiedzy zawodowej dla pracujących już absolwentów wymienionych uczelni. Gdyby tak było, spełniłby swoją rolę i tym samym dał nam uczucie zadowolenia płynące z dobrze wykonanej pracy.
Chcemy tą drogą podziękować koledze Krzysztofowi Walickiemu za inicjatywę, która zainspirowała nas do napisania tego podręcznika. Nie mógł On uczestniczyć bezpośrednio w pracach nad jego redakcją. Skrypt wydany pod jego kierunkiem w Centrum Doskonalenia Nauczycieli Średnich Kadr Medycznych zyskał duże uznanie i dlatego był dla nas bodźcem do podjęcia działania. Wzorując się jednak na tym opracowaniu, wprowadzając uzupełnienia zgodne z programem nauczania, możemy dzisiaj oddać ten podręcznik do rąk szerszej rzeszy zainteresowanych. Pamiętamy jednak o tym, że chodzenie przetartym szlakiem jest łatwiejsze i za to ułatwienie w ten sposób Koledze dziękujemy.
Na koniec musimy podnieść jeszcze jedną kwestię, bolesną nie tylko dla nas. Współredaktorem tego opracowania jest Nauczyciel większości z nas, profesor Marian Weiss. Podchwycił od razu inicjatywę napisania tego podręcznika, uznając ją za cenną i pożyteczną. Zaakceptował proponowany układ treści i rozdziałów. Zostawił nam zupełną swobodę w pracach wstępnych. Miał się włączyć w końcowej fazie, miał oszlifować i nadać ostateczny kształt podręcznikowi. Nie zdążył. Tą drogą chcemy oddać hołd Jego pamięci.
Autorzy