0000003 4

108 Kinezyterapia

Sala do ćwiczeń bloczkowo-ciężarkowych. Wyposażenie: podsufitowa siatka metalowa do zaczepiania haków (w kształcie litery S, tzw. esików), bloczków, taśm, linek z podwieszkami, linek z ciężarkami (0,1-5,0 kg), linek z woreczkami z piaskiem (też o różnej wadze), sprężyn; kozetki i stoły do ćwiczeń w pozycji le-i żącej lub siedzącej; kolumna do cwiczeń z oporem; fotel do ćwiczeń mięśnia czworogłowego uda; rotor do ćwiczeń kończyny górnej w stawie barkowym; krzy-j żak do ćwiczeń stopy. Na potrzeby różnego rodzaju ćwiczeń bloczkowo-ciężat kowych są produkowane specjalne urządzenia UGUL (uniwersalny gabinet usprawniania leczniczego), składające się z klatki skonstruowanej z 4 krat i pełnego wyposażenia w sprzęt do ćwiczeń oraz wszelkiego rodzaju wyciągi.

Basen do ćwiczeń w wodzie. Baseny większe i głębsze, o kształtach prostokątnych. wykorzystywane są do prowadzenia ćwiczeń z grupą 6-10 pacjentów, odpowiednio wyselekcjonowanych i sprawnych; w basenach małych prowadzi się ć\ czenia indywidualne. Są to obiekty płytkie do prowadzenia ćwiczeń indywidualnych, prostokątne lub mające kształt skrzydeł motyla, co ułatwia fizjoterapeucie stojącemu na zewnątrz ścianki basenu obszerne ruchy bierne każdą kończyną pacjenta. Istnieją także tzw. tanki Hubbarda, przeznaczone do ćwiczeń z pacjentami po uszkodzeniu rdzenia kręgowego, z porażeniami kończyn dolnych, a nawet z porażeniami cztero kończyn owym i.

Sala chorych. Podstawowym urządzeniem kinezyterapeutycznym jest łóżko pacjenta. Mówi się nawet, że salą gimnastyczną dla ciężko chorego pacjenta jest; jego łóżko. W celu prowadzenia tzw. ćwiczeń przyłóżkowych są konstruowane różne typy łóżek ortopedycznych. Są również używane tzw. RUP-y (rehabilitacyj-' ne urządzenia przyłóżkowe), konstrukcje stalowych ram z wyposażeniem blocz-kowo-ciężarkowym, wzorowane na łóżku ortopedycznym, mocowane do zwykłego łóżka szpitalnego.

7.5. Zaopatrzenie ortopedyczne

Katalog sprzętu i przedmiotów terapeutycznych, produkowanych obecnie przez przemysł ortopedyczny, jest obszerny, obejmuje bowiem wiele produktów wytwarzanych dla różnych kategorii osób niepełnosprawnych. Zaopatrzenie ortopedyczne jest domeną działalności technika ortopedycznego. Kinezytera-peuta powinien jednak znać zasady posługiwania się przez pacjentów sprzętem i przedmiotami ortopedycznymi, takimi jak:

Kołnierze ortopedyczne. Są to odpowiednie kształtki z tworzywa sztucznego, odciążające, ustalające Lub stabilizujące odcinek szyjny lub lędźwiowo-krzyżowy kręgosłupa.

Gorsety ortopedyczne. Są to odpowiednio ukształtowane przedmioty, również z tworzywa sztucznego, zakładane na tułów, np. dziecka ze skrzywieniem bocznym kręgosłupa. Istnieją różne typy gorsetów, m.m. ze stabilizującymi pelo-tami czy z wyciągiem szyjnym lub tzw. prostotrzymacze.

Ortezy. Nazywane też aparatami ortopedycznymi, są różnorodnymi, indywidualnie dobranymi i dopasowanymi konstrukcjami technicznymi. Zaopatrzenie ortotyczne kończyny dolnej ma na celu poprawę stabilizacji, korekcję ustawienia lub jej odciążenie. Wymienić tu można następujące: aparat na opadającą stopę, szyna zapobiegająca opadaniu stopy, orteza teleskopowa kończyny dolnej, podciąg gumowy na opadającą stopę, szyna korekcyjna na koślawość kolana, aparat odciążający kończynę dolną, łuska na stopę i goleń, łuska przednia, łuska tylna. Aparaty ortopedyczne kończyny górnej również służą stabilizacji i korekcji. Ortezy te ponadto kontrolują zakres, kierunek i/lub siłę ruchów przy istniejących niedowładach mięśni lub też substytuują ich funkcje. Są to: aparaty korygujące osłabienie wyprostu palców ręki; ortezy korygujące kciuk i wskaziciel w uszkodzeniach nerwu pośrodkowego; stabilizatory nadgarstka: zestaw elementów systemu Engena; łuska na dłoń i przedramię; uniwersalna szyna rehabilitacyjna na kończynę górną; szyna odwodząca kończynę górną w stawie barkowym; temblak na kończynę górną.

Protezy kończyn górnych i kończyn dolnych. Są to sztuczne kończyny, wielce zróżnicowane ze względu na czas i cel ich zastosowania, poziom amputacji, konstrukcję itd. Podstawowymi elementami tych protez są leje kikutowe i końców^r-ki, które w protezach kończyn górnych mogą być kosmetyczne lub kinetyczne. Sa to tzw. robocze haki lub ręka.

Wózki inwalidzkie. Osoby niepełnosprawne z wysokimi amputacjami kończyn dolnych lub rozległymi porażeniami są zmuszone do korzystania z wózków fotelowych, które umożliw iają im poruszanie się w pomieszczeniach (tzw^r. wózki pokojowe) i poza nimi (tzw. wózki terenowe). Dla osób ze znacznym ograniczeniem sprawności kończyn górnych są produkowane wózki o napędzie elektrycznym.

Istnieją także samochody osobowe dla osób niepełnosprawnych. Są to pojazdy specjalne lub zwykłe, z wymontowanym sprzętem, który umożliwia kontrolowanie podczas jazdy wszystkich urządzeń w samochodzie.