0000015(3)

bokie znikają, czasami jest zgrubienie nerwów obwodowych, występują zaburzenia troficzne, nieraz zmianę ze strony źrenic, wreszcie zakłócenia czynności pęcherza. Choroba zaczyna się zwy kle w wieku średnim. Najczęstszymi objawami ogólnymi są: przewlekle zaburzenia żołądkowo-jeli-towe oraz wegetatywne <dyshirlrosi*. owrzodzenia odżywcze, nicdociśnie-nic tętnicze ortostatyczne, impotencja , , siwizna, zmiany w EKG.

Al i> §! o birmri a iamoistnu

W chorobie Meyera-Betza inyoylobnuria idiopalhicn występującej rodzinnie, przeważnie u mężczyzn, zjawiają się przełomy bólów mięśniowych z przykurczami oraz następuje wydzielanie moczu czerwonego zawierającego mioglobinę. Spostrzega się również zapalenie wielonerwowc, niekiedy zaburzenia połykania. Choroba polega prawdopodobnie na zaburzeniach enzymatycznych mięśni, a mianowicie na braku fosfory lazy. W' nerkach zachodzi ostra niedomoga z następowym bezmoczem.

Tzw. zapalenie wielonerwowe mózgowe

Z a p a leni e w i e 1 o n e r w o w c m ó z g o w c polega zwykle na jednostronnym zajęciu kilku nerwów czaszkowych, najczęściej od III do VIII, w półpaścu twarzy (gangfeon geniculaium. tzw. zespól Ramsay Hun ta).

CHOROBY RDZENIA KRĘGOWEGO

W rozpoznawaniu spraw chorobowych rdzenia kręgowego staramy się ustalić następujące rzeczy:

1 ' czy sprawa chorobowa dotyczy samego tylko rdzenia kręgowego, czy też jest jedynie częścią uogólnionego schorzenia układu nerwowego;

2) jakie części składowe rdzenia są uszkodzone: istota biała czy szara, czy obie razem; w istocie białej — powrózki boczne czy tylne, czy jedne i drugie i jakie mianowicie szlaki: w istocie szarej rogi przednie rdzenia czy rogi tylne, korzonki przednie czy tylne, istota szara wokół kanału centralnego czy w ogóle w całości;

3; na jakim poziomie lub poziomach uszkodzony jest rdzeń oraz w jakim stopniu, całkowicie czy niecałkowicie, np. połowicze:

4 ; jak się zachowuje czynność zwieracze.

Ad 1. Obecność objawów oponowo-mózgow ych lub obwodowych obok rdzeniowych wskazuje na uogólnione schorzenie układu nerwowego, jak to ma np. miejsce w kile mózgowo-rdzeniowej, stanach zapalnych układu nerwowego, stwardnieniu rozsianym itp.

Ad 2. Znajomość obrazów klinicznych uszkodzenia poszczególnych składników rdzenia lub ich zespołów pozwala na zorientowanie de, z jaką sprawą chorobową ma się do czynienia, a mianowicie uszkadzającą rdzeń poprzecznie, układowo lub wybiórczo.

315