0000032(1) 2

364

Test ruchu odwodzeniu palców 11—V od osi długiej palca III

3 Pozycja wyjściowa (ryc. 355). W zasadzie należy testować palce 2 i 3 oddzielnie od palców 4 i 5. W pierwszym przypadku ręka powinna opierać się o podłoże powierzchnia łokciowa lak, by mięśnie odwodzące odpowiednie palce musiały podczas ruchu czynnego pokonać siłę grawitacji (ryc. 356) ' W drucim przypadku pozycja wyjściowa powinna być dobrana odwrotnie, tzn. tak. by ręka wspierała się na podłożu stroną promieniową. Podczas odwodzenia palców IV i V mięśnie odpowiedzialne za ten ruch też musiałyby przezwyciężyć siłę ciążenia (ryc. 357). Ze względu jednak na mała masę palców można nic przestrzegać tych wymogów 1 testować

Ryc. 355. Test ruchu odwodzenia palców w stopniu 3. Pozycja wyjściowa.

w pozycji wyjściowej, w której badana ręka znajduje się w pozycji nawróconej i dłoniowy powierzchnią opiera się o podłoże. Palce od II do V wyprostowane w stawach śródręczno-paliczkowych i międzypaliczkowych.

_ Stabilizacja ręką badającego na wysokości podstaw kości śródręcza zapewnia przyleganie tej części kończyny górnej do podłoża _ Ruch odwiedzenia palców w pełnym zakresie od osi długiej palca III 4-Pozycja wyjściowa, stabilizacja i ruch takie same jak w stopniu 3. Na boczną powierzchnię paliczka dalszego palców II. III należy przyłożyć opór palcami jednej ręki badającego, a na palce IV, V badanego - analogicznie -opór drugą ręką testującego, (ryc. 358).

Ryc. 357 Stopień 3. Ułożenie palców IV i V przy testowaniu ruchu odwodzenia zgodnie z metodyką, tzn. przeciw sile ciążenia Pozycja po wykonaniu ruchu.

Ryc 358 Stopień 4 i 5. Test ruchu odwodzenia palców II i III z oporem. Chcąc w ten sposób oporować ruch palców IV i V należy ustawić rękę tak jak na rycinie 357.