0000043 2

186 KINEZYTERA PI

wskazuje na móżdżkowe podłoże zaburzeń równowagi (jedno- lub obustroi zaburzenie funkcjonowania półkul móżdżku).

Próba pokazywania wg. Barany'ego

Pozycja wyjściowa osoby badanej: stojąca, kończyny górne uniesione do poziomu, do kata prostego, stawy łokciowe wyprostow'ane, palce wskazuj* również wyprostowane, pozostałe palce zgięte.

Pozycja wyjściowa badającego: stojąca przodem w stosunku do osol badanej, podobnie jak u badanego, osoba badająca unosi ramiona i pale* wskazującymi celuje w kierunku palców' wskazujących osoby badanej.

Sposob wykonania: Badany zamyka oczy i unosi ramiona pionowo w górę po czym wraca z powrotem starając się „wycelować'' w kierunku wyciągniętych kończyn górnych badającego.

Interpretacja: w warunkach prawidłowych badany pomimo zamknięt oczu wraca kończynami górnymi mniej więcej do pozycji wyjściowej (poprav nic wskazuje na wyciągnięte kończyny górne badającego). Wyraźne zbac; jednej z kończyn wskazuje na zaburzenie orientacji w przestrzeni po tej stroi o podłożu błędnikowym.

Test Romberga

Pozycja wyjściowa osoby badanej: stojąca, stopy złączone.

Pozycja wyjściowa badającego: stojąca w takiej odległości od osoby bi nej by nie przeszkadzać jej w wykonaniu testu.

Sposób wykonania: badany unosi kończyny górne do kąta 90°, stawy łokciowe są wyprostowane a przedramiona ustawione w supinacji. W tej pos badany stoi z otwartymi oczami około 1 minuty, a następnie powtarza pi przy oczach zamkniętych.

Interpretacja: w warunkach prawidłowych badany zarówno po kont wzroku, jak i z zamkniętymi oczami jest w stanie ustać w tej pozycji. Dod< próba wyrażona zbaczaniem i opadaniem jednego z ramion, chwianiem się. zataczaniem lub nawet niemożnością przyjęcia pozycji wyjściowej do te* wskazuje na uszkodzenie aparatu przedsionkowego lub móżdżku. Prawidłowe wykonanie testu z oczami otwartymi, a pojawienie się wyraźnych żabi równowagi w' trakcie powtórzenia testu przy oczach zamkniętych przemawiać uszkodzeniem sznurów tylnych rdzenia kręgowego.

Próba Hautanta

Pozycja wyjściowa osoby badanej: siedząca, kończyny górne zgięte w st wach ramicnnych do kąta 90°. stawy łokciowe wyprostowane, wyprostowi palec wskazujący, pozostałe palce zgięte.

Pozycja wyjściowa badającego: stojąca przed osobą badaną.

Sposób wykonania: badający przytrzymuje wyprostowane palce wskazujące badanego i poleca mu kolejno wykonywać ruchy głową: zgięcia, wyprostu, skrętu w prawo i lewo. skłonu bocznego w prawo i lewo. Każdorazowo na końcu wykonanego ruchu badający „puszcza** kończyny górne osoby badanej.

Interpretacja: w warunkach prawidłowych kończyny górne nie zmieniają swojego ustawienia. Występowanie wyraźnego zbaczania kończyn na końcu zakresu wykonanego ruchu głową przemawia za szyjną etiologią zawrotów głowy. Kierunek zbaczania kończyny wskazywać może też kierunek zablokowanego segmentu ruchowego kręgosłupa szyjnego.

Ryc. 114. Sposób wykonania próby Hautanta

Test przywiedzenia horyzontalnego ramion

Pozycja wyjściowa osoby badanej: siedząca.

Pozycja wyjściowa badającego: stojąca z tyłu lub przodu osoby badanej.

Sposób wykonania: Badany opiera dłonie częścią grzbietową na biodrach,

s następnie przywodzi horyzontalnie ramiona starając się optymalnie zbliż) ć do siebie łokcie. Na końcu zakresu ruchu badający stara się nieznacznie biernie P°głębić zakres ruchu.

Interpretacja: w warunkach prawidłowych nie stwierdza się różnicy ruchomości po obu stronach, a próba biernego pogłębienia ruchu nie wyzwala reak-^cji holowej lub też subiektywnego uczucia dyskomfortu. Występowanie wyraż-^ncj różnicy w zakresie ruchomości po obu stronach oraz lokalna reakcja bólowa Przy próbie biernego jej zwiększenia przemawia za pierwotnie barkową przyczyną dolegliwości. Natomiast brak ograniczenia ruchomości pomimo bólu */lub uczucia dyskomfortu w okolicy barku przemawia za odległą przyczyną dysfunkcji (np.: tzw. ból z przeniesienia w dysfunkcjach kręgosłupa szyjnego).