0132

Bogdan Rączkowski - BHP w praktyce Rozdział 6

-    dobiera środki ochronne oraz podejmuje działania zapobiegawcze, pozwalające uniknąć ponownego wystąpienia narażenia indywidualnego przekraczającego wartości NDN.

o Pracodawca zapewnia pracownikom narażonym na działanie hałasu informacje i szkolenie w zakresie odnoszącym się do wyników oceny ryzyka zawodowego, w szczególności dotyczące:

-    poziomu ryzyka zawodowego, rodzaju stwarzanych zagrożeń oraz ich potencjalnych skutków;

-    środków niezbędnych do wyeliminowania lub ograniczenia ryzyka zawodowego oraz okoliczności, w jakich takie środki należy stosować;

-    wartości NDN oraz wartości progów działania dla hałasu;

-    wyników badań i pomiarów hałasu, oceny ich natężeń i rodzaju oddziaływań na organizm oraz ewentualnego wpływu na zdrowie;

-    przyczyn powstawania chorób powodowanych oddziaływaniem hałasu na organizm, ich objawów i sposobów wykrywania oraz możliwych środków profilaktyki medycznej;

-    profilaktycznej opield zdrowotnej, w tym badań lekarskich pracowników;

-    bezpiecznych sposobów wykonywania pracy, ograniczających do minimum narażenie na hałas;

-    prawidłowego stosowania środków ochrony indywidualnej przed hałasem.

Profilaktyka

Szkodliwemu oddziaływaniu hałasu na organizm można zapobiegać, stosując wymienione dalej metody.

1.    Eliminacja źródła hałasu lub zmniejszenie natężenia hałasu przez: ^c wybór właściwych technologii,

•    robotyzację, automatyzację procesów produkcyjnych,

•    wymianę maszyn i urządzeń powodujących nadmierny hałas na maszyny i urządzenia spełniające wymogi norm,

•    utrzymanie maszyn i urządzeń w wymaganym stanie technicznym (wymiana uszkodzonych części, niedopuszczenie do nadmiernych luzów itp.).

2.    Ograniczenie rozprzestrzeniania się hałasu przez stosowanie:

•    izolacji akustycznej stanowiska pracy (ekrany dźwiękochłonne),

•    obudowy źródeł hałasu,

⁰ zwiększenia chłonności akustycznej.

3.    Zmniejszanie czasu ekspozycji na hałas przez:

° posunięcia organizacyjne mające na celu ograniczenie przebywania pracowników w hałasie,

⁰ wydzielenie źródła hałasu i sprowadzenie jego obsługi do niezbędnego minimum.

4.    Stosowanie ochron osobistych słuchu

Stanowią one najłatwiejszy sposób ochrony pracowników przed hałasem w przypadku konieczności zastosowania działań technicznych ograniczenia hałasu. Podczas doboru ochronników słuchu na konkretne stanowisko pracy należy uwzględnić ich tłumienie, rodzaj wykonywania pracy, uciążliwość ich stosowania, konieczność stosowania jednocześnie innego rodzaju sprzętu ochronnego (np. kaski, maski czy okulary). Należy zaznaczyć, że stosowanie ochron słuchu może być odczuwane jako dyskomfort i uciążliwość, a jednocześnie może być powodem nowych zagrożeń, jak stany zapalne o podłożu mechanicznym, termicznym, alergicznym czy infekcyjnym.

Dlatego indywidualne ochrony słuchu (i nie tylko) powinny być traktowane jako doraźne zabezpieczenie pracowników przy założeniu, że zostały one prawidłowo dobrane, używane i konserwowane.

Profilaktyka medyczna

Pracownik, przystępując do pracy na stanowisku pracy, gdzie występuje hałas, musi przejść badania wstępne i badania okresowe. Poniżej w tabeli podano zakres i częstotliwość tych badań.

.tp-J	Czynnik szkodliwy łub uciążliwy		Badania wstępne		;	Badania okresowe		. CzęstolIlwoSć badań	Ostatnie badania okresowe		Harządy. (układy) krytyczne
		-	lekarskie	pomocnicze	H	lekarskie	pomocnicze j		lekarskie	pomocnicze
1.	Hałas	ogólne; otolaryngologiczne		audiometryczne tonalne w zakresie 125-SOOOHz (przewodnictwo powietrzne i kostne)	ogólne; otolaryngologiczne		audiometryczne tonalne w zakresie 125-8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne)	ogólne co 4 lata; otolaryngologiczne I audiometryczne przez pierwsze 3 lata pracy w hałasie - ar rok, następne co 3 lala	ogólne; otolaryngologiczne	audiometryczne tonalne w zakresie 125-8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne)	narząd słuchu
2.	Ultradźwięki matę] częstotliwości	ogólne; otolaryngologiczne		audiometryczne tonalne w zakresie 125-8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne)	ogólne; otolaryngologiczne		audiometryczne tonalne w zakresie 125-8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne)	co 2 lata	ogólne; otolaryngologiczne	audiometryczne tonalne w zakresie 125-8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne)	narząd słuchu

Uwagi do poz.:

1.    W razie ujawnienia w okresowym badaniu audiometrycznym ubytków słuchu charakteryzujących się znaczną dynamiką rozwoju, częstotliwość badań audiometrycznych należy zwiększyć, skracając przerwę między kolejnymi testami do 1 roku lub G miesięcy.

2.    W razie narażenia na hałas impulsowy albo na hałas, którego równoważny poziom dźwięku przekracza stale lub często 110 dB(A), badania audiometryczne należy przeprowadzać nie rzadziej niż raz w roku [Q 257],

Badania audiometryczne są badaniami prowadzonymi na specjalnym aparacie - audiometrze zaopatrzonym w generator tonów i słuchawki. Audiometr pozwala na generowanie tonów o częstotliwości 250, 500, 1000, 2000, 4000, 6000 i 8000 Hz o natężeniu zmiennym. W czasie badania przez słuchawki docierają do pacjenta kolejno tony o różnej częstotliwości i natężeniu. W razie usłyszenia takiego tonu pacjent przyciska guzik, informując w ten sposób badającego. Pozwala to prześledzić różne natężenia tonów o częstotliwościach podanych powyżej i nanieść odpowiednie punkty na specjalny wykres, co umożliwia wykreślenie audiogramu. Jeżeli dolną granicę słyszalności ucha normalnego wyprostujemy i przyjmiemy za poziom zerowy, to wówczas wszystkie odchylenia

261