015 2

W P ROWAD ZENIE

STYL WIEJSKI

W XVIII wieku próbowano okiełznać krajobraz, trzeba było jednak poczekać do końca następnego wieku, aby ogrodnicy rozpoczęli z nim współpracować. Ten przełom nastąpił po okresie szerzącej się sztuczności, kiedy to lubowano się we wprowadzaniu coraz to innych roślin egzotycznych i nowych odmian ozdobnych.

Kluczową postacią była Gertrudę • Jekyll, następczyni Williama Robinsona. Pisała ona o ginącym stylu wiejskich ogrodów, osadzonych w naturalnym krajobrazie. Później, razem z architektem sir Edwinem Lutyensem, dobierała rośliny i projektowała nasadzenia do jego tradycyjnych ogrodów, wykorzystując rodzime drzewa, krzewy i byliny. W klasycznych pracach o projektowaniu ogrodów opisała naturalną harmonię barw oraz kształtów liści i kwiatów.

Jekyll zmarła w 1932 roku, w wieku ponad osiemdziesięciu lat. Jej działalność wywarła ogromny wpływ na ówczesne ogrodnictwo. Obecnie styl ten postrzegany jest jako wyraz nieco nostalgicznego dążenia do życia w zgodzie z naturą.

Wkład Gertaide Jekyll w rozwój ogrodnictwa często sprowadza się do rozwoju idei ogrodów ziołowych, co jest oczywistym nieporozumieniem. Nie należy pomijać jej artystycznego podejścia do projektu oraz gruntownej wiedzy na temat tradycji ogrodnictwa i sztuki ogrodniczej, które były wynikiem częstych kontaktów z największymi ogrodnikami tamtej epoki, począwszy od Williama Morrisa po Ruskina.

W pracach Gertrudę Jekyll widać wpływ idei głoszonych przez Morrisa. Wyraźnie mówiła ona o jedności sztuki i ogrodnictwa, nie poprzestając na barwnych wizjach, lecz wcielając je w życie. Zajmowała się nie tylko projektowaniem tak zwanych ogrodów wiejskich, lecz również pisaniem wyczerpujących prac na ten temat. Z pewnością można ją nazwać pionierką ochrony przyrody.

W XX wieku społeczeństwa ulegały gruntownym przemianom, produkcja masowa wyparła tradycyjne rękodzieło i tak powszechny niegdyś patronat. Zmniejszało się zainteresowanie pracami Lutyensa, a Gertrudę Jekyll straciła większość klientów'. To prawdziwe szczęście, że duch ogro-dć>w tamtej epoki wciąż żyje w takich miejscach, jak Hidcote Manor, zaprojektowany przez Lawrence’a Johnstona, czy Sissinghurst Castle, autorstwa Yictorii Sackville-West.

Grupy bylin, z lewej Nasadzenia bylinowe w ogrodzie w Hestercombe (Somerset), pierwotnie autorstwa Gertrudę Jekyll. Byliny rosną tu w kompozycji z roślinami krzewiastymi, co tworzy niezwykle oryginalne zestawienie faktur i kolorów. Idea ogrodu wiejskiego wyrosła z zainteresowania Gertrudę Jekyll dzikimi gatunkami roślin. Projektantka umiejętnie połączyła swoją filozofię z wymaganiami właścicieli ogrodów.

Nasadzenia naturalne, obok Ideę Gertrudę Jekyll kontynuował Cbristopber Lloyd, który w ogrodzie w Great Dixter (East Sussex) stworzył wiele ciekawych kompozycji. Jego szczególnie ciekawym pomysłem było zestawianie dzikich kwiatów z nasadzeniami wieloletnimi