037(1)

037(1)



6) (sin x)' =cos x 8) (tg x)’ = sec2 x =


COS2 X


5) (.V1*)' =-- nxn~

7) (cos *)' = — sin x

9) (ctg x)' — —cosec2r    —,

sin a

We wzorach tych, jak również w dalszym ciągu, nr?.'-' en y następujące oznaczenia: c —stała, x — zmienna niezależna, - funkcje a.

129. Korzystając z wzorów na różniczkowanie, v, następujących funkcji:

l)y=x?-5x+4    2) y = j/x -f-~=---4

\ x x


mchcdne


3) z = x5[2 5) <p(t) =


{2~r+*j


4) f(x) =


10


6) R(«)■=


A2-)- 1

cos a ctg a


asinr—bcost    "'v~' l-f-2tgc

Rozwiązanie: 1) Na podstawie wzoru 2, mamy

/ = (*2-5a+4)' = (a2)' —(5a/ + (4)' i na podstawie wzorów 5, 3a i 1

y = 2a—5 - 1+0 = 2a-5

2) Wprowadzając wykładniki ujemne i ułamkowe, daną funkcję możemy zapisać następująco


I


y = a2-|-5a 3 — x~2+

Stosując teraz wzory 2, 5 i 3a, otrzymujemy

3)a-4 =


=    ___5__, 2__I

2| a 3j/V '    *4~

3) Pierwszy sposób. Korzystając z wzoru 3, otrzymamy z' = (x5Y {l- y +3.x2| +A512- y +3.v2j' =

= 5^2-y +3A-2J+A5|-y-f-6xJ = 10a4-2a5+21a6

Drugi sposób. Najpierw wykonujemy mnożenie (pozbywamy się nawiasów), a później różniczkujemy otrzymaną sumę

= 2.r5-|x‘+3r7, z' = 10*4-2.v5+21jc6

Jest to sposób dogodniejszy, gdyż szybciej prowadzi do wyniku.

Należy pamiętać, że na ogól nie trzeba od razu różniczkować danej postaci funkcji. Niekiedy lepiej jest przekształcić uprzednio funkcję tożsamoćciowo (naturalnie, jeśli jest to celowe, tzn. jeśli przez to upraszcza się różniczkowanie).

4) Korzystając z wzoru 4, otrzymamy

_ I ** V _ (*z)'(*2+!)-(**+!y*2 _

(^+Dz

2x(x2+1)— 2x ■ x?    2x

(l?+i)2    “ (^+1)2

10 V _    10 (a sin f—ócos t)r

^ ' \a sin t — b cos tj    (a sin t—b cos t)2

10 (a cos t+b sini)

(a sin t- b cos tf

W przykładzie tym zastosowaliśmy wzór 4b (stały licznik), a nie wzór 4

6) Korzystając z wzoru 4a (stały mianownik), otrzymamy

dR _ (cos a ctg a)' _ — sin a ctg a+cos a (—cosec2 a) da


1+2 tg c


l+2tg c cos a (1 +cosec2 a)


l+2tg c

130. Wyznaczyć pochodną danej funkcji, a następnie obliczyć jej wartość szczególną dla podanej wartości argumentu:


1) F(x) =

u+ó

3) y


= ^    ] X)2 ; x = 0,01

x


„    COS t    71

2) z = --.—; t = —

1 l-sm(    6


, 5JC4—1

+ , Ł ; x = o


3—2x    a—ó

Rozwiązanie: 1) Najpierw przekształcamy daną funkcję

_ i

---4r+l =jrI—2x


F(x) = 1 —2|/jc+jc = J---4r+l =jr,-2x 2+l

\fx


X


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Podwojenie kąta sin 2q = 2 sin a cos a cos 2a = 2 cos2 o — 1 = cos2 a 2 tg a sin 2a = cos 2a =&
jF(sinx,cosx)dx
sin x = cos X m- cosx (cos X) = - sin x II s* (tg x) * = 1 / cos2 X x*n/2+ kn dla /c C c
img169 (18) 12. Trygonometria • Definicje funkcji trygonometrycznych y sin a = — r x cos a = — r tg«
image69 sin( &+ Ą = cos(&+ /?} ■ tg[ &+ Ą = ctg[ a>+ Ą ■■ sin L-ycos^+ cos ^rsin $ =
image70 sin cos in( af- Ą = sin a,cos/?- cos a,sin/? tg[ ar- Ą = - (a,~ /?} = cos avos/+ sin trsin^
image83 sdn( — l-j) = - sin ^ cos(- ii) = COS Łg(-ti) = -tg& ctg(~ ii) = -ciga
image83 sdn( — l-j) = - sin ^ cos(- ii) = COS Łg(-ti) = -tg& ctg(~ ii) = -ciga
14870 img169 (18) 12. Trygonometria • Definicje funkcji trygonometrycznych y sin a = — r x cos a = —
xlf l=A sin(w f+<p0) - funkcja położenia dała v( f)=A-co-cos(co-f+<p0) sin2(«) + cos2(cf)
Kinematyka Otrzymujemy ostatecznie: vA ■ sin fi - vB ■ cos fi vB = V • s^n    . tg fi
70952 Odpowiedzi i wskazówki Zad 3 148 143. a) 2sin( 45°-f—) cos ( 4o° — b) 2 cos2—, 2 +7 „ a 5-1—
4. Naszkicować wykresy funkcji: 4.1. y = arc sin x, 4.2. y = arc tg x, 4.3. y = arc cos x. 4.4. y
3. tg ci ’ Sin    2, CL COS d - { 2h(2.-2. )- ł^-łŁ) L)= X-2_ r -2*. f x^*ł a.* % *

więcej podobnych podstron