Podwojenie kąta
sin 2q = 2 sin a cos a cos 2a = 2 cos2 o — 1 = cos2 a 2 tg a
sin 2a = cos 2a = tg 2a = ctg 2o
1 + tg2 a 1 - tg2o 1 +tg2a 2tgo
1 - tg2 a ctg2 o - 1 2 ctg2 a
Potrojenie kąta
sin3a = sina(3cos2a sin2 q = 1 — 2 sin2 a cos 3a = cos a (cos2 a -
3 - tg2 o
sin 3a = sin a
- sin2 a) = sin o (3 — 4sin 3 sin2 a) = cos a(4 cos2 a
1 + tg2 o
o 1 - 3 tg2 a
cos3a = cos a—-=—
1 +tg*Q 3 — tg2 o
tg3a = tga
ctg3a
1
ctgo
- 3 t g2 a ctg2 o-3 3ctg2o - 1
+ cos a
Wyrażenie funkcji
2tgf
sina = --§—
1 -ł- tg2 f
kąta o przez tg f
+ cos a sin o 1
tga =
cos o
tg2?
l+tg2f
2 tg
1 + cos o
ctg a =
1 - J 1 ~ tg2?
2tg?
Sprowadzanie wyrażeń do postaci logarytmicznej
sin a + sin fi = 2 sin
a + fi a - fi sin(a + fi)
2 2
a + ^ a — fi sin a — sin fi — 2 cos —-— sin —-— 2 2
a o a + 0
cos a + cos fi = 2 cos ——— cos —-— a + fi . fi — a
-cos tga + tg/? =—^3
tga — tg fi = ctg a -f ctg fi = ctg a - ctg fi -
cos a cos. i sin (a — fi)
cos a cos 3 sin(a + fi)
cos fi = 2 sin
sin a sin fi si n(fi — a)
2 2 u sin a sin/?
Wzory redukcyjne Np. sin(7r/2 + a) = + cos a, sin(7r -f a) = — sin a Zasada: jeżeli występuje parzysta wielokrotność kąta prostego tzn. n/2. to zostaje ta sama funkcja; jeżeli nieparzysta, to funkcja zmienia się na kofunkcję (sinus na kosinus i vice versa; tangens na kotangens i vice versa); znak (plus czy minus) znajdujemy iLstalając jaki znak ma obliczana (przekształcana) funkcja gdy kąt a jest w pierwszej ćwiartce i posługując się mnemotechnicznym wierszykiem:
W pierwszej wszystkie są dodatnie,
W drugiej tylko sinus,
W trzeciej tangens i cotangens.
A w czwartej cosinus.
Tak więc np. tg(|^ + a) = — ctga (nieparzysta wielokrotność kąta prostego, a więc funkcja zmienia się na kofunkcję; dla a w pierwszej ćwiartce kąt |tt + a znajduje się w czwartej ćwiartce, a posługując się wierszykiem ustalamy, że w czwartej ćwiartce tangens jest ujemny. Stąd znak „minus” przed
kotangensem po prawej stronie.)