51
Obliczenie zmęczeniowe wałów wykonuje się po opracowaniu rysunku wykonawczego wału podlegającego obliczeniom
Pr/.cd rozpoczęciem obliczeń muszą być wykonane:
a) udokładnienie rozstawu podpór wału z uwzględnieniem
- rzeczywistego rozstawu (z rysunku złożeniowego).
- zmiany tego rozstawu na wielkość 2 (a - 0,5 B) (rys. 1.5.4.37, 1.5.4.40) (w przypadku korzystania z łożysk kulkowych skośnych lub stożkowych zmontowanych wg układu „X" lub „O"),
b) udokładnienie rozmieszczenia punktów przykładania sił obciążających wał,
c) obliczenie rzeczywistych reakcji w podporach w ału,
d) obliczenie momentów gnących Mg w charaktcrystycz nych przekrojach wału wynikających z jego ukształtowa nia i przedstawienie wykresu Mg,
c) przedstawienie wykresów T, i teoretycznej linii
przekrojów wału dicer, gdzie zredukowane naprężenia gnące są równe naprężeniom dopuszczalnym.
PARAMETRY ZADANE:
A. Konstrukcja wału (ze wszystkimi wymiarami, promienia mi zaokrągleń, pasowaniami, chropowatością powicrzcłr ni itp.) (rys. 1.5.4.36).
B. Materiał i obróbka cieplna wału (HB, Rm).
C. Wartości momentów gnących Mg i momentów skręcają cych T, N-m w charakterystycznych przekrojach wału.
D Wykres teoretycznej linii przekrojów wału, gdzie zredu kowane naprężenia gnące są równe naprężeniom dopuszczalnym.
E. Czy jest wymagana zmiana kierunku obracania wału (pa rametr zadany).
Wyznaczone przekroje mają parametry: przekrój 1 Mg,, T,, rodzaj karbu, pal, pri,
przekrój 2 dwau, Mg2, Tly rodzaj karbu, p,n, Pn,
przekrój 3 d»,n, Mgi, TJf rodzaj karbu, Poj, Ptj.
Dla każdego z wyznaczonych przekrojów oblicza się:
2. Rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa wg naprężeń normalnych (od zginania)
Óa—Zg0 • f (Oga Pa).
2.1. Zgo, MPa wytrzymałość na zmęczenie przy próbie ob -
rotowo-giętej (tabl. 1.5.4.13, tabl. 4.2.1).
2.2. Ł' - współczynnik wielkości przedmiotu (iys. 1.5.4.38)
f. — f{dRm)-
2.3. og» , MPa - amplituda cyklu naprężeń gnących
Mg, N-m - moment gnący w obliczeniowym przekroju, Wg= 7T- d J/32, mm?- wskaźnik wytrzymałości przy zgina niu dla obliczeniowego przekroju wału o średnicy d.
2.4. pa- współczynnik uwzględniający działanie karbu i stan
powierzchni dla stalowych części zginanych Pn = Pto+Ppa-L
/?łc-współczynnik działania karbu dla zginania (tabl.
1.5.4.14), pka-f (rodzaj karbu, Rm),
PPa współczynnik stanu powierzchni dla stalowych czę ści zginanych (rys. 1.5.4.39), ppa = f (R®. v ).
3. Rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa wg naprężeń stycznych (od skręcania)
- przy wymaganej zmianie kierunku obracania
óT=2JO£/(TSi.^T),
- przy stałości kierunku obracania
ÓT = Ź^*£/(TJł-/łT+‘^T'*7śnj)-
3.1. Zso, MPa wytrzymałość na zmęczenie przy próbie wa
hadłowego skręcania (tabl. 1.5.4.13, tabl. 4.2.1).
3.2. £ - współczynnik wielkości przedmiotu (rys. 1.5.4.38),
3.3. Tu , MPa - amplituda cyklu naprężeń stycznych,
Tsm, MPa - średnie naprężenia styczne cyklu.
Wartości naprężeń stycznych
- przy zmianie kierunku obracania
Ta= Tl0'/Wo> Tsm= 0 MPa,
- przy stałości kierunku obracania
TŁ,=Tra=r-105/(2W,), MPa,
T, N-m - moment skręcający w obliczeniowym przekroju, WQ= 7i d V16, mm4 5 - wskaźnik wytrzymałości przy skrę caniu dla obliczeniowego przekroju wału o średni cy d.
3.4. p7 - współczynnik uwzględniający działanie karbu i
stan powierzchni dla stalowych części skręcanych Pr=Pk7+ Pp7~ 1»
PkT- współczynnik działania karbu dla skręcania (tabl. 1.5.4.14), Pkr=f(rodzaj karbu, Rm),
Pp7 - współczynnik stanu powierzchni dla stalowych
części skręcanych (rys. 1.5.4.39), Ppr=f( Rm, s/)-
3.5. - współczynnik wrażliwości materiału na asymetrię
cyklu (tabl. 1.5.4.13).
4. Rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa dla obciążeń złożonych
Przy niedotrzymaniu warunku p. 4 należy:
- zmienić konstrukcję wału w taki sposób, żeby zwięk szyć minimalny óa lub ór,
- dobrać materiał o podwyższonych charakter'stykach mechanicznych,
- zwiększyć średnicę wału.
Obliczenia zmęczeniowe wału polegają na obliczeniu rzeczywistego współczynnika bezpieczeństwa w przekrojach przewidywanego złamania zmęczeniowego wału.
2 analizy zarysu teoretycznej linii przekrojów wału i rze
czywist^go zarysu (rys. 1.5.4.15h, 1.5.4.16c, 1.5.4.36)
wynika, że potencjalnie słabymi ogniwami wału mogą
być przekroje oznaczone cyframi 1, 2, 3.