x = h D Dmax
- h
D
(2.34)
(2.35)
x = h - h
C Cmax C
przy czym
siny - cosy-
+ b
(2.36)
siny + cosy—r— + b
(2.37)
gdzie:
2 2 cos y
b^sin© = R cosy
(2.38)
(2.39)
Prędkości poszczególnych tłoków wynoszą:
w = - u R
4 l
w = - u fi I w L
cosy + siny—+
2 R siny cosy
_ -Ł- T T
l
(2.40)
cosy - siny—+
2 A R siny cosy
i
(2.41)
Poprzez optymalny dobór poszczególnych wymiarów mechanizmu oraz początkowego względnego ustawienia jego elementów można uzyskać minimalne wychylenia korbowodów od osi cylindra i w ten sposób znacznie zmniejszyć wartości sił normalnych do powierzchni płaszcza tłoka. Dzięki temu powstaje możliwość pracy tłoków bez potrzeby ciągłego doprowadzania środków smarnych, przy zastosowaniu aktualnie dostępnych materiałów i technologii wykonania.
Istnieje również możliwość umieszczenia obrotowego wykorbienia w przestrzeni pomiędzy jarzmem a korpusem cylindrów, tworząc tzw. odwrócony mechanizm Rossa. Takie rozwiązanie wpływa na zmniejszenie wysokości i masy silnika. W konstrukcji mechanizmu Rossa występuje ścisła zależność geometryczna między szerokością jarzma 2b^ a sumą średnic obydwu cylindrów. Szerokość jarzma ma z kolei wpływ na skok obydwu tłoków, dlatego w tym rozwiązaniu stosunek średnicy cylindra do skoku tłoka może zmieniać się jedynie w wąskich granicach i oscyluje w pobliżu wartości 3:1. Najkorzystniejsze wymiary poszczególnych elementów mechanizmu można otrzymać na drodze komputerowej optymalizacji po rozwiązaniu numerycznym szczegółowych równań ruchu.
57