Wartości dystrybuanty F(x) lub funkcji
<p(x)
o
•r f xp -
l
2 A
przy czym
F(x)-ó(x) + 0.5
są tablicowane (tablice funkcji <jfa) zamieszczono na końcu podręcznika - tab. 1).
Na podstawie (2,5), prawdopodobieństwo, że zmienna losowa o standardowym rozkładzie normalnym przyjmuje wartości xl <X<xmożna wyrazić wzorem (rys. 2.6)
P(x{ < X < ,r2) =
= F(x2)-F{xQ
Natomiast dla x]3 x2 > 0, korzystając z funkcji <p(x), zapiszemy
/J(.v, <X<x2) =
> A
o
(2.13)
- <p(x2)-<p(xt)
Ogólny rozkład normalny
Zmienna losowa ma taki rozkład wówczas, gdy jej funkcja gęstości ma postać (rys, 2.7)
f(x)~—p^rexp cw2 a
2<t"
{— oo; oo j
(2.14)
gdzie a i cr>0 są parametrami rozkładu (konkretna interpretacja tych parametrów będzie omówiona w dalszej części podręcznika). Ogólny rozkład normalny o parametrach a i a będziemy oznaczali krótko przez Nf«; ej.
Przedstawiony wcześniej standardowy rozkład normalny jest szczególnym przypadkiem rozkładu ogólnego. Jeśli « = 0, cr= 1 to
/(*) = •
exp
a
Ter2
1
cxp(-
Zatem
N[«; (7) - ■> N[0; i]
Przekształcenie zmiennej losowej X o ogólnym rozkładzie normalnym N[«; crj do zmiennej losowej 7'o rozkładzie standardowym N[0; 1], czyli
X ~ N[a; cH -> T ~ N(0; 1]
jest nazywane standaryzacją. Przekształcenie to wyraża się wzorem (rys. 2.7)
X — a _ x — a
a o
(2.15)
Rozkład x2 (hi-kwadrat)
Zmienna losowa ma taki rozkład, gdy
= X i" + X 7 + ..
/=!
przy czym dla każdego i — 1,...,/zmienne losowe xt niają standardowe rozkłady normalne ixt ~ N[(); 1]) i są wzajemnie niezależne. Liczbę/określa się mianem liczby stopni swobody.
Uwaga: jeśli X~ N[0; 1], fco y} ma rozkład gamma.
Do celów praktycznych są tablicowane wartości %;2, dla których P(-jQ >x2) = a (tab. II). Wobec tego, jeśli f(x2) = P(yj <12) Jest dystrybu-antą zmiennej losowej o rozkładzie x/> to (rys. 2.8)
F(r) = l~P(X/>X2) (2.16)
85