057 3

la samochodu mogą sit,* zapaść dość głęboko. Zjechani zaśnieżone, miękkie pobocze* przy większej szybkości « ^ ^takl° gnięaiem pojazdu do rowu.    ⁸¹⁰¹⁴ icią-

Bardzo męcząca kierowców i niebezpieczna jest śnieżyca w sic jazdy po zapadnięciu zmroku w takich warunkach chJk nawet zorientować co do swojej pozycji na drodze, ł_at\vo° ^ na coś najechać, nie można nawet liczyć na -znaki drogowe bo oblepione śniegiem. W czasie śnieżycy kategorycznie nie wolS pozostawiać na drodze, nawet na poboczu tnie oświetlonych pojazdów ponieważ nie można liczyć na światła odblaskowe. Jeżdżel nie w czasie śnieżycy w dzień bez zapalanych co najmniej świateł mijania to juz naprawdę można porównać do rozboju na drodze publicznej. Pamiętajmy o tym.

Jeżdżenie w zimie zmusza kierowcę do pokonywania wielu przeciwności losu ale bez tego nie można mówić o doświadczeniu i pełnej umiejętności prowadzenia pojazdu, dlatego trzeba jeździć ca{y rok poznając wszystkie warunki i do nich się przystosowujcie. Innej metody nie ma by zostać dobrym kierowcą.

KIBICOWANIE

Jeśli chcemy zostać sportowcem motorowym rto idziemy do Polmozbytu lub ina giełdę, kupujemy odpowiedni pojazd, pożyczamy hełm i zgłaszamy się na start do najbliższej imprezy ale... chwileczkę... Stop! Stop! Bo wjedziemy na PKC nie z tej strony co trzeba, a w ogóle nie wiemy jeszcze dobrze co to jest PKC, chociaż wydaje się nam, że umiemy już nieźle prowadzić samochód.

A więc najlepiej zacząć od kibicowania. Najgorszy rodzaj kibica to kibic bierny, taki co kupuje bilet i idzie się pogapić na pędzące samochody. Trochę lepszy kibic to kibic zainteresowany, taki co już zna zawodników z nazwkska, zna rodzaje pojazdów i nie wyobraża sobie kibicowania bez programu z zarysem regulaminu i listy startowej. Najlepszy jednak rodzaj kibica to kibic, który należy do klubu, zawsze ma wejściówkę do parku maszyn, zna osobiście organizatorów i zawodników, a przygotowanie do oglądania imprezy zaczyna od przestudiowania regulaminu zawodów, programu czasowego, listy startowej. Taki kibic podsłuchuje fachowe rozmowy, zagląda przez ramię mechanika pod maskę sportowej maszyny, potrafi prowadzić dyskusję na tematy fachowe. Ten tobie wie też gdzie pojechać d gdzie stanąć by coś ciekawego zobaczyć. Zna trasy ważniejszych imprez w kraju, zna odcinki specjalne, tory i bierze „udział” w wielu imprezach. Jeżeli uda nam się zostać takim kibicem to możemy

siy duto nauczyć i wybrać kierunek naszej sportowe i u a nasz pierwszy start rac bidzie się odbywa! z ,1'    ! ^{k wy}

Juk dotąd w Polsce mamy dwie dyscypliny , ^{nU z}*^T°'"^M;8^a wego: rajdy i wyścigi. Wyścigi dzieli, się na plaskie któCmze^ wa się na ziunkn.ętym obwodzie (tor, lotrujko lub droga)?«6r' skie, które polegają na podjeżdżaniu pod córę no wwtnJL-^ . trasie (drodze) od startu do mety. W Wyścigach płaskich K wych) w zasadzie samochody startują grupą _w zależność, od pt działu regulaminowego na klasy w ilościach nie większych ^ stanowi dopuszczalna pojemność trasy. W wyścigach gór>k,ch każdy zawodnik startuje osobno. Rajdy, w zależności & rangi imprezy, mają trasę długości od kilkudziesięciu do kilkuset kt VS2?^tf^6w ijfdy °kręaⁿej, a eliminacje Mistrzostw Polski po około 1500 km. Składają się one z jazdy okrężnej (SO), którą należy odbyć z pi zeoiętną wyznaczoną regulaminem, po drogach publicznych otwartych dla ruchu ale z przestrzeganiem przepisów. Trasa jazdy okrężnej podzielona jest na etapy, na których startem i metą są Punkty Kontroli Czasu (PKC), gdzie zawodnikom wpisuje się czas przejazdu karząc punktami za wcześniejsze lub późniejsze przybycie. Na poszczególnych etapach zawodnicy mają do pokonania różne (w zależności od regulaminu) próby sportowe, które są usytuowane cna zamkniętych dla ruchu publicznego drogach, placach lub innych obiektach. Niektóre z nich to Odoinki Specjalne (OS), do których zawodnicy startują pojedynczo tak jak w wyścigach górskich. Próby Górskie (SG), Próby Wyścigowe (SW), Próby Zręczności (SZ), Próby Hamowania (SH), Próby Zrywu i Hamowania (SZH), Slalomy (SL) i jeszcze parę innych.

Odbyły się też w naszym kraju kilka razy autocrossy, ale udział w nich brali tylko zawodnicy zagraniczni, głównie czechosłowaccy, ponieważ zawody te wymagają specjalnych samochodów, których my nie posiadamy, a więc trudno uznać tę dyscyplinę za uprawianą w Polsce.    i w a

Jak można wywnioskować z powyższych opisów kibicować

wyścigom mcrżna „na piechotę”, byle czymś dostać się na imprezę, natomiast kibicowanie -rajdowe wymaga pojazdu, opracowania trasy, znajomości „rozkładu jazdy” imprezy, zabrania ze sobą pożywienia, ubrania na każdą pogodę. Pamiętajmy że ubrarne k.bica motorowego powinno być kolorowe tak by był on z weto \. i-doczny, po zapadnięciu zmroku (wiele rajdów należy przypiąć sobie do ubrania (możliwie n\s o)    Vcnte-

blaskowe dla pieszych, zapewni nam to bczpwczens•    _r0_

gorycznie nie wolno używać latarek kieszonkow>c    może

dzaju oświetlenia w czasie kiedy przejeżdżają zaw >

to być dla nich mylące.    _tv^v sio

Wybór miejsca obserwacji na wyścigach oczywiście ty > * Q

119