064 7

64

2. Dermat<

Staphylococcus

Streptococcus

Naskórek

Liszajec zakaźny - duże    Liszajec zakaźny - małe pę-

pęcherze (impetigo contagiosa) cherze (impetigo contagiosa)

Schemat

Górna warstwa skóry właściwej

Powierzchniowe zakażenie mieszka włosowego (folliculitis)

Niesztowice (erysipeloid)

Głębsza warstwa skóry właściwej i tkanka podskórna

Głębokie zakażenie mieszka włosowego (czyraki i czyraki gromadne)

Róża (erysipelas)

fffWP

Flegmona

Pierwotne zakażenia bakteryjne wywoływane przez gronkowce i paciorkowce: ropne piodermie mogą obejmować różne warstwy skóry, a także przydatki skórne.

Powstanie zakażenia zależy od właściwości patogennych bakterii i obrony organizmu. Jeśli obrona skóry jest wystarczająca, bakterie zasiedlają skórę tylko przejściowo. Zakażenie możliwe jest wtedy tylko po przerwaniu ciągłości skóry. Może ono być wywołane wpływami zewnętrznymi, takimi jak tarcie stykających się powierzchni skóry, obrażenia przy drapaniu, uszkodzenia i maceracja naskórka pod wpływem wyprzenia, okłady, plastry, a także brakiem higieny osobistej.

Zakażenia gronkowcowe

Zapalenie mieszka włosowego (folliculitis). Pierwotnym objawem (est krosta, często ptzebka etosem, otoczona obwódką zapalną. Umiejscowienie różne: twarz, tułów, kończyny. Zmiany mogą być pojedyncze lub rozsiane. Wykwity powstają szybko i ustępują po kilku dniach. Leczenie polega na zewnętrznym stosowaniu antybiotyków w aerozolu, a w przypadku zmian rozległych antybiotyki podaje się ogólnie, zgodnie z wynikiem antybiogramu, lub sulfonamidy.

Przewlekłe ropne zapalnie mieszków włosowych (figówka). Jest to odmiana przewlekła ropnego zapalenia mieszków włosowych zajmująca owłosioną skórę twarzy. Na brodzie, a niekiedy na owłosionej skórze głowy, tworzą się krosty, grudki, ropne guzy i nacieki. Włosy nie wykazują zmian, ale dają się łatwo usuwać w wyniku uszkodzenia mieszków włosowych. Zmiany goją się często przez bliznowacenie Choroba występuje głównie u mężczyzn. Leczenie jest bardzo trudne. Przede wszystkim trzeba usuną: ogniska miejscowego zakażenia, ściśle przestrzega: higieny i oczyszczać skórę za pomocą środków oc każających. Ważne jest również odkażanie przyrządów do golenia i nie stosowanie maszynek elektrycznych. Zalecane są też antybiotyki ogólnie i miejscowo, w zależności od wyniku posiewu, oraz szczepionki bakteryjne i witaminy.

Czyrak i czyraczność (furunculus et furunculosis). Czyrak polega na ostrym ropnym zapaleniu mieszka włosowego i jego otoczenia z wytworzeniem martwiczego czopa. Czyraczriością są \\c2ne czyraki w różnym okresie rozwoju. Jeśli powstaje kilka czyraków obok siebie, stan ten określa się mianem karbunku-łu, czyli czyraka gromadnego.

Powstawaniu czyraków sprzyjają choroby przemiany materii (np. cukrzyca), choroby nerek, zaburzenie immunologiczne, ogólne wyniszczenie organizmu, a także czynniki zewnętrzne, takie jak zaniedbania higieniczne, maceracja naskórka przez pot, uszkodzenia naskórka. Czyraki rzadko występują u dzieci. Ich częstość narasta u młodzieży i dorosłych. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety.

Zmiany najczęściej występują na twarzy, karku, plecach, kończynach. Czyraki w okolicy górnej wargi,