a) Ustalenie liczby n zębów objętych pomiarem na podstawie zależności
Dla koła małego o liczbie zębów zx = 9 wynosi nx = 2,1498. Przyjmuje się nx — 2.
Dla koła dużego o liczbie zębów z2 = 27 wynosi n2 = 2,4133. Przyjmuje się n2 = 2. Wartości te można odczytać również z wykresu (rys. 2.48) [2].
b) Ustalenie długości W wzdłuż wspólnej normalnej przy pomiarze przez n zębów [10]
W= m0 cos a [ {n- 0,5) 7t + z-inva ] + 2-jc m0- sin a
Dla koła małego zx = 9, m = 10 mm przy xx = 0,5 —> długość wzdłuż wspólnej normalnej wynosi W = 48,940 mm.
Dla koła dużego zx = 27, m - 10 mm przy x2 = -0,5 —» długość wzdłuż wspólnej normalnej wynosi W = 44,620 mm.
c) Odległość osi kół
a =
m(zl+ z2) 10(9 + 27)
2
2
= 180 mm
d) Tolerancja odległości osi kół dla 6 klasy dokładności wykonania wynosi IT7 = 0,040 mm [24].
e) Odchyłki odległości osi kół są sobie równe co do bezwzględnej wartości i wynoszą ± 0,5 IT7 = ± 0,5 • 0,040 = ± 0,020 mm.
f) Wyznaczenie wartości kąta przypora.
W tym celu należy dokonać pomiaru mikrometrem do kół zębatych wielkości W przez (n + 1) oraz n zębów danego koła. Różnica wyników pomiarów W(/l+1) - W{n)= podziałce zasadniczej pz
W(n + l)~ W(n)= Pz= P 0COSa= 171 Q • 7t • COS OC0,
95