100 43

MWMY - Ktum t M-/»n ,

56

mlopc ao«Y i MBMir ropoowur

	I vv,«a»« 1 w m m*.m	F==F				Otwdr rmcinm
R»ł»ka	310	-3.7	16.4	6.4	20,1	821
Luboń Wielki	1024	-5.3	I3.»	4.4	19.2	1078
IWkid Nulu:
Wysowa	325	-5.8	15.7	5.6	21.5	828
Barwinek	420	-5.4	15.8	5.9	21.2	873
Iwonie:	410	-4.1	17.0	7.0	21.1	827
Rymanów	300	-4.2	16.5	6.6	20.7	810
B iesr.cz* dy: Łotrzyki Górne	650	-6.7	14.0	5.1	20.7	1046
Komartcza	470	-4.8	16.1	6.1	20.9	805
Baligród	450	-3.6	16.4	6.8	20.0	849
Brzmi Dolne	420	-4.4	15.9	5.9	20.3	836

Beskidy Zachodnie. W Karpatach fliszowych, złożonych z szeregu odrębnych elementów tektonicznych i porozcinanych przez rzeki na mniej lub bardziej ciągłe pasma, łatwo jest przeprowadzić podział na mniejsze jednostki krajobrazowe. Pasma Beskidów Zachodnich rozpoczynają się na terytorium Czechosłowacji i ciągną się szerokim łukicm aż po Przełęcz Lupkowską (640 m); na wschód od niej zaczynają się Beskidy Wschodnie wykraczające na obszar Związku Radzieckiego. Szczegółowy podział Beskidów i przebieg poszczególnych pasm jest przedstawiony na mapce (ryc. 11).

Zewnętrzna, północna strefa Beskidów Zachodnich składa się z szeregu pasm rozwiniętych w obrębie płaszczowiny śląskiej, obejmującej głównie piaskowce i łupki udeku kredowego. Pomiędzy doliną Olzy i Skawy ciągnie się Beskid śląski, złożony z dwóch odrębnych grup górskich; w grupie Baraniej Góry najwyższe wzniesienia stanowią: Skrzyczne (1250 m) i Barania Góra (1214 m). Ze zboczy Baraniej Góry na wysokości około 1106 m wypływają Biała i Czarna Wisełki i łączą się w Wiśle w jeden strumień. Druga grupa, zwana Beskidem Małym, jest znacznie niższa; najwyższe wzniesienie stanowi tu Madohora (934 m) i Laskowiec (922 m). Beskid śląski pasiada łagodne, kopulaste zarysy wierzchołków, linia szczytowa jest stosunkowo jednostajna; krajobraz urozmaicają głęboko wcięte doliny strumieni i rzek.

Dalej na południe, związany już z czołową strefą płaszczowiny magurskiej, ciągnie się Beskid Średni zbudowany głównie z dolnotrzeciorzędowych piaskowców, łupków i margli. Pasmo to jest znacznie niższe od poprzednich i silnie porozcinane; najwyższe wzniesienie to Lubomir (912 m) i Koskówka (874 m).

Wzdłuż granicy państwa, od źródeł Soły po górną Skawę rozciąga się szeroką strefą Beskid Żywiecki, który leży również w obrębie płaszczowiny magurskiej. Jest to najwyższa część polskich Beskidów obejmująca trzy odrębne grupy: W iel-

kiej Raczy (1236 m), Pilska (1557 m) i Ba Góry jest po Tatrach najwyższym pasmem gó wykraczają już nie tylko poza piętro lasów nr stycznych dla pasm Beskidów polskich, ale ró' górnego, a nawet powyżej piętra kosodrzewir się już w obrębie piętra łąk alpejskich. Piętn o 100—150 m niżej niż w Tatrach.

Piętra roilinności na

(wg F. Celińskiego i

Piętro regla dolnego Piętro regla górnego Piętro kosodrzewiny Piętro alpejskie

I

i