KARPAIY - PFSKIDY I COCORZi. KARPACKIE
►okogórski; obecność rumowisk tych na zboczach północnych, chanicznego, zwłaszcza mrozo-iych okresów plejstocenu.
piccznicjua od Tair, odznaczająca sic ł-ro4iinnych, «tanowi dołkonaty teren iej. Z jej wierzchołka roztacza się pię-
zną Babiej Góry na tle innych rkami narodowymi w Tatrach nocnych podnóży Babiej Góry a wieś w Polsce, idem Żywieckim od południa kotliny przepływa rzeka Soła,
,'i ciągną się pasma Beskidu
Stary Sącz — miasto położone na dnie Kotliny Sądeckiej (fot. T. Hermańczyk)
—•
dole zabudowania Raby Niżnej
Sądeckiego, który wraz z Beskidem Żywieckim tworzy zespół pasm objętych wspólną nazwą Beskidu Wysokiego. Beskid Sądecki składa się z szeregu pasm ciągnących się aż po Przełęcz Tylicką (683 m), zbudowanych podobnie jak Beskid Średni i Żywiecki z piaskowców, łupków i margli dolnego trzeciorzędu wchodzących w skład płaszczowiny magurskiej. Najbardziej na zachód wysunięte są Gorce, zwarty grzbiet górski zamykający od północy Kotlinę Orawsko-Nowotarską; najwyższym szczytem Gorców jest Turbacz (1311 m). Dalej leży krótkie Pasmo Lubonia (1211 m) oddzielone od Pasma Radziejowej (1265 m) doliną przełomową Dunajca. Pasmo Radziejowej ciągnie się aż po przełom Popradu, poza którym rozpoczyna się Pasmo Jaworzyny (1116 m). Wszystkie wymienione pasma posiadają znaczne wysokości względne, dochodzące do 700 m. Grzbiety ich są stosunkowo płaskie; z obfitością źródeł i wysięków wiążą się liczne strumienie podcinające intensywnie zbocza.
Równolegle do Beskidu Sądeckiego na północy ciągnie się szereg kopułowatych wzgórz zaliczanych do Beskidu Wyspowego; jest to również obszar płaszczowiny magurskiej. Poszczególne wzniesienia, jak np. Mogielica (1171 m), Cwilin (1060 m). Luboń Wielki (1023 m), Śnieżnica (1006 m) stanowią fragmenty pasm rozciętych przez potężną na tym obszarze działalność erozyjną rzek, a głównie Raby, Łososiny i Dunajca oraz ich dopływów. Pomiędzy Beskidem Wyspowym a Beski-