10 Wstęp
produkcji, nierytmicznej produkcji i elastycznych systemów produkcyjnych - ESP (zagadnieniom projektowania komputerowo zintegrowanych systemów produkcyjnych - CIM, poświęcony jest odrębny przedmiot w strukturze naszych. studiów). Pracochłonność poszczególnych ćwiczeń jest tak dobrana, aby student mógł wykonać swoje zadania w ciągu dwóch godzin zajęć, z tym że w przypadku 11 i 12, limit czasu projektowania powiększony jest do czterech godzin.
Pewną nowością w konstrukcji proponowanych ćwiczeń jest dwustronność podejścia do zagadnień projektowania w ujęciu:
1) tradycyjnym; w którym zapoznajemy się z merytoryczną stroną poszczególnych zagadnień, formalizacją matematyczną i aparatem obliczeniowym, współzależnością metodyczną itp.,
2) komputerowym, opartym o zastosowanie opracowanych programów. Współczesne wymagania stawiane przez przedsiębiorstwa ich potencjalnym,
nowym pracownikom, są zróżnicowane. Należy do nich również zaliczyć umiejętność obsługi komputerów oraz ich specjalistycznego oprogramowania. Wychodząc na przeciw tym wymaganiom, przygotowano zbiór dwunastu programów komputerowych, obejmujących swoje działanie opisane wcześniej ćwiczenia. Ich użytkowanie niewątpliwie wprowadza studentów w nowoczesne obszary zarządzania produkcją, a wariantowanie*rozwiązań w obu podejściach pozwala na porównanie wyników i wyciągnięcie wniosków.
ćwiczenie i
Zdolność przystosowania strategii przedsiębiorstwa do szybko zmieniającego się makrootoczenia to istotny warunek jego przetrwania i rozwoju. Prawidłowe przewidywanie przyszłych zdarzeń jest więc wielkim zadaniem dla kierownictwa firmy, ponieważ koszty ewentualnej pomyłki mogą być znaczące. Niebagatelną rolę w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa odgrywa zatem dział marketingu, w którym przygotowywane są projekcje popytu. Projekcje te wykorzystywane są m.in. przez: dział finansowy - dla określania wielkości środków na inwestycje i bieżącą działalność oraz przez dział produkcji —■ dla określenia wielkości niezbędnych mocy produkcyjnych i rzeczywistej wielkości produkcji.
Przy szacowaniu przyszłej wielkości popytu, przedsiębiorstwa mogą skorzystać z sześciu głównych metod prognozowania: badań intencji zakupów wśród nabywców, opinii sprzedawców, opinii ekspertów, testu rynkowego, analizy szeregów czasowych i statystycznej analizy popytu [16]. Dokładność tych prognoz zależy od celu badań, rodzaju produktu oraz dostępności i wiarygodności danych.
Wielkość prognozowanego popytu oraz zdolność produkcyjna przedsiębiorstwa determinują wielkość programu produkcyjnego.