100220111073

8

^Wiadomości brukowa

S. Byłem słaby, od kilku dni nie wychodził** o niczym nie wiedziałem. No cóż, liczna był?* +L?j* V

R. ^ Zapewne, zgromadzenie było niemałe, ci cóś więcej, czego się wcale nie spodziewasz,

S.    No, słucham ciekawie, proszę, powiedz!

R.    Czytałeś kiedy »Pamiętnik Warszawski*?*

S.    Jaki pam/iętnik?^{1 2 3 4 5}

R.    Pamiętndk — jakże mam tobie wytłumaczy** tak nazywa się książka w sinej okładce, drukują co ^ siąc w Warszawie i tu do nas pocztą za pieniądze pJ* syłają.

S.    Pierwszy raz słyszę! Co to do mnie należy? « na czytaniu czasu nie tracę; jaka z tego korzyść? pJ niędzy nie da. Próżniak, co nie ma na głowie żadni* interesu, cóż ma robić? Czyta z nudy; ale człowiek, kiedr i się nachodzi, woli sobie w dobrej kompanii zabawić I dzinę z przyjacielem u pana Gierszona; widzisz, jak I świetne grono poważnych mężów, wybór godnej publi- I czności. Lecz skądże tobie przyszło pytać o to? Miału I mówić o maskaradzie.

R. Bądź cierpliwy, przyjdzie do tego, ale kiedy tych

1

»Pamiętnik Warszawski« — czasopismo redagowane w latach 1815—1821 przez F. Bentkowskiego (1781—1852), historyka

2

literatury polskiej.

3

Do XVIII w., a na Litwie może i dłużej, wyraz pamiętnik oznaczał człowieka pamiętającego, świadka; później używano go w znaczeniu: współczesny opis wypadków. Od czasopisma

4

Switkowskiego (^Pamiętnik Historyczno-Polityczny«) związał

5

się ten wyraz z czasopismami, a późniejsze: »Nowy Pamiętnik I Warszawski* (1801—1805) F. K. Dmochowskiego i »Pamiętnik I Warszawski* (1809—1810) A. Osińskiego, podtrzymywały ten I związek. Rozmówca nie czytywał czasopism, nie wie więc, do I czego wyraz odnieść. Wieloznaczność mogła również wyniknąć ] wskutek przenikania do mowy potocznej Polaków na Litwie 1 wyrazów rosyjskich; w rosyjskim pamiatnik — pomnik.