115

W wyidealizowanej sytuacji, w której rozkład częstotliwości wymiarów cząsteczek odpowiadałby rozkładowi normalnemu Gaussa - średnia, mediana i wartość oczekiwana znalazłyby się dokładnie w tym samym punkcie. W rzeczywistości, rozkład częstości wymiarów cząsteczek badanego materiału w mniejszym lub większym stopniu różni się od rozkładu normalnego i - co za tym idzie - punkty średniej, mediany i mody nie leżą w tym samym miejscu na krzywej rozkładu (rys.3.9).

Graficzna prezentacja wyników analizy składu ziarnowego

Wyniki analizy składu ziarnowego można przedstawić w tabelach, a także zaprezentować graficznie w postaci krzywych w różnych układach współrzędnych. Krzywe te nazywa się charakterystykami uziarnienia. Stosowane są na ogół krzywe skumulowane i krzywe rozkładu. Mogą być one wyznaczane w normalnym układzie współrzędnych, w układzie półlogarytmicznym lub w układzie logarytmicznym. Wykresy krzywych uziarnienia są bardziej czytelne niż tabele z odpowiadającymi im wynikami, a ponadto, dzięki interpolacji tych krzywych, możliwe jest uzyskiwanie dodatkowych informacji na temat przedstawianego składu ziarnowego.

Najprostszym graficznym przedstawieniem wyników analizy składu ziarnowego jest krzywa sumacyjna wykreślona w normalnym układzie osi współrzędnych. Przedstawia ona sumę zawartości ziaren o wymiarze mniejszym od danej średnicy/(D) = G. Przykład krzywej sumacyjnej, pochodnej krzywej sumacyjnej oraz histogramu przedstawiono na rysunku 3.10.

D

Rys. 3.10. Przykładowe krzywe analizy ziarnowej proszku: a) krzywa sumacyjna, b) krzywa rozkładu średnic ziaren, c) histogram

Właściwe wyobrażenie o udziale poszczególnych frakcji ziarnowych w analizowanym materiale dają krzywe rozkładu częstości wymiarów ziaren, zwane w skrócie krzywymi rozkładu średnic ziaren. Krzywe te są graficzną formą funkcji /(/>) = dG/dD uzyskaną przez zróżniczkowanie funkcji J[D) = G. Często krzywe rozkładu zastępuje się różnego rodzaju histogramami, np. słupkowymi, kołowymi i in. Daje to możliwość lepszego porównania wyników uzyskanych dla różnych próbek, zwłaszcza gdy wykorzystuje się przy tym możliwości bardzo bogatego w tej dziedzinie oprogramowania komputerowego.

115