70678

jest    odpowiednia,

bo doprowadza do sytuacji, w której dopóki nie naruszy się prawa karnego, to właściwie wszystko wolno. Podstawą życia publicznego, tam, gdzie mamy do czynienia z wtadzą publiczną - działalność oparta na procedurach i jawność jest podstawą. Lobbing u nas    jest źle uregulowany    w Polsce.

W oparciu o tą ustawę odbywa się wysłuchanie publiczne (w ustawie lobbingowej znajdujemy jego podstawę prawną i w regulaminie sejmu). Wysłuchanie jest fakultatywne. Powinno być obligatoryjne, albo należy wprowadzić np. wyłożenie projektu. Tak, aby nic nie zależało od interesu politycznego. Ustawa wymaga zdecydowanej zmiany, w szczególności wprowadzenia zawodowego i odpłatnego lobbingu.

Trójstronna komisja ds. społeczno-gospodarczych i wojewódzkie komisje ds. dialogu społecznego: ustawa z 6 lipca 2001 r., Trójstronna komisja jest obligatoryjna, a komisje wojewódzkie - fakultatywne. Trójstronna komisja stanowi forum dialogu społecznego, prowadzonego dla godzenia interesów pracowników, pracodawców oraz dobra publicznego. Jej celem jest dążenie do osiągnięcia i zachowania pokoju społecznego. Do kompetencji Komisji należy prowadzenie dialogu społecznego w sprawach wynagrodzeń i świadczeń społecznych oraz w innych sprawach społecznych lub gospodarczych, a także realizacja zadań określonych w odrębnych ustawach.

W skład Komisji wchodzą przedstawiciele strony rządowej, strony pracowników oraz strony pracodawców. Stronę pracowników reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracowników, a stronę pracodawców przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców. Każdej ze stron Komisji przysługuje prawo wniesienia pod obrady Komisji sprawy o dużym znaczeniu społecznym lub gospodarczy, jeśli uzna, że jej rozwiązanie jest istotne dla zachowania pokoju społecznego. Były projekty by Komisja stałą się instytucją konstytucyjną, ale do tego nie doszło. Aktualnie charakterystyczna jest marginalizacja Komisji, marginalizacja w ogóle dialogu. A dialog musi być akceptowany jako forma działania, współczesne państwo nie może istnieć bez dialogu, a rozwój państwa jest możliwy, kiedy uczestniczy w nim    szeroka    liczba    podmiotów.

Dialog musi być wykorzystywany do rozwoju społecznego, państwowego.