1003650I100112430291762842310 n

ROZDZIAŁ I

ŹRÓDŁA PRAWA OŚWIATOWEGO

Literatura: P. Balaban, Polskie problemy ustrojowe - Konstytucja, źródła prawa, samorząd terytorialny, prawa człowieka. Warszawa 2003: B. Banaszak, Prawo konstytucyjne. Warszawa 2004: A. Dębiński, Rzymskie prawo prywatne. Kompendium, wyd. 4, Warszawa 2008; D. Dudek, Prawo konstytucyjne w zarysie. Wybór źródeł. Lublin 2002: Encyklopedia samorządu terytorialnego, K. Miaskowska-Daszkiewicz, B. Szmulik (red.). Warszawa 2010; L. Garlicki, Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, wyd. 12. Warszawa 2008; B. Kwiecień, Miejsce umów międzynarodowych w porządku prawnym państwa polskiego. Warszawa 2000; Leksykon obywatela, S. Serafin, B. Szmulik (red.). Warszawa 2008; Leksykon prawa administracyjnego. E. Bojanows-ki. K. Żukowski (red.). Warszawa 2009: Mała encyklopedia prawa, U. Kalina-Prasznic (red.). Warszawa 2005; Z. Muras, Podstawy prawa. Warszawa 2008; M. Pilich, Ustawa o systemie oświaty. Komentarz, wyd. 3. Warszawa 2009; E. Ura, E. Ura, Prawo administracyjne, wyd. 5. Warszawa 2004;Wilk, Akt prawa miejscowego jako forma prawna. Nowe Zeszyty Samorządowe 2009, Nr 6, poz. 96; P. Sarnecki, Prawo konstytucyjne RP, Warszawa 2010; Współczesne problemy prawa oświatowego, M. Pyler (red.), Lublin 2009;./. Zimmennann, Prawo administracyjne, Warszawa 2010;.

§ 1. Pojęcie i rodzaje prawa

Termin „prawo” jest wieloznaczny i w związku z tym może nasuwać pewne problemy przy próbie jego definicji. Jeśli posługujemy się tym pojęciem na gruncie nauk prawnych, to najczęściej prawo jest utożsamiane z konkretną normą prawną, przepisem prawa lub źródłem.

Pojęcie prawa możemy ulokować w dwóch grupach:

1)    normatywnej, która ujmuje prawo jako całokształt reguł określających pożądane zachowanie człowieka,

2)    aksjologicznej, która wyjaśnia piawo w kategoriach określonych wartości. Prawo należy ro/umici |ako zespól norm określających postępowanie ludzi,

norm ustanowionych lub iisanl«|nmm am« b pi/c/ państwo i /ubezpieczonych apa nilem przymusu państwowego