1011012I100217096947944473165 n

10 Rozdział I. '/.rodła prawa oświatowego

Kal’ilog _iokl'^,mCn,ÓW wcwnątr/sAolnych uzupełniają ponadto uchwały podej-mowmc pr . _k ^4,l^e8'^al^nc organy szkoły łub placówki, a także zarządzenia dyrck-toi i s/koły i ,h •kedwki. Istotne jest, aby dokumenty stanowiące prawo wewnątrz-• /kolnę nic " r >stawały w sprzeczności z obowiązującym prawem. Powinny one miee określ zawartość merytoryczną. a ponadto należy tworzyć je zgodnie z za-

MKtmi

oświatowcu /wnętrznego oraz prawem wewnętrznym stanowionym przez społeczność s/koinV P^r/y^kk'^l<*^cm prawa wcwnątrzszkolncgo są także procedury szkol

Dyrektt |_,°ły ^w swoich działaniach powinien kierować się przepisami prawa

ne Zawiera •    * P*^sanc sposoby postępowania w określonych sytuacjach, ułatwiają

. ./n^rnuis istaw (przekłada się język prawny na prosty i zrozumiały dla spo-

|łodejmow^,,i_c j ^ccy^zj'* wskazują jak należy postąpić w danej sytuacji. Zasady opisane w pru^.. |u/^ac*^{1 szkoln}y^ch umacniają szkolną demokrację i zawsze odwołują mc do praw / ,/ⁿ«^,rzncg° (podstawy prawnej), procedury uszczcgóławiają zapisy

łccznośei _S/ko|^^cj>- Niektóre wprost wynikają z przepisów, na przykład procedura skreślenia liczni/^{1 Z} *'^sl^ ^uczn’^^w- ‘^nnc mogą być tworzone wtedy, gdy społeczność szkolna (n; fiiclc, uczniowie, rodzice, dyrekcja) uzna. że jest to potrzebne. Należ > jednak 3**^’ że prawo wewnętrzne nie może być sprzeczne z prawem ze-wnętr/nym

mają niejednokrotnie problemy z zastosowaniem prawidłowych

^1,1 waj    f^c‘ P^r:,ktyka. organy s/koły lub placówki. StanoWiąCC prawo we-

i« i imik p_{r uv<}HP^,wc/y^ch P^r/y opracowywaniu dokumentów wcwnątrzszkolnych. 1'i/yt/yną , • .Juocześnic usprawiedliwieniem takiego stanu rzeczy, jest brak odpowiedniej *' ^../yBdtowuua ^w tym zakresie nauczycieli i dyrektorów szkół lub pi n ou. k \v,m’ ^za,cm P^r/y tworzeniu prawa wcwnątrzszkolncgo posiłkować się lo/poi / (d, .„iPrezesa Rady Ministrów z 20.6.2002 r. w sprawie zasad techniki .    |)z.U. Nr 100, poz. 008). a w szczególności zapisami dotyczącymi

pi n w * Niaw czet ( uchwal i /„,/ąd⁷ nawę

wnątr/.s/k(||_nCa

./eń oraz odpowiednio zasadami dotyczącymi projektu aktu wyko-_vt /, ,-o Zl* ^,ls,a'^s^’ tytułu ustawy, układu i postanowienia przepisów mery-Imyc/nyeli , k|'¹¹*¹¹ ’ postanowienia przepisów przejściowych i dostosowujących, iikhdn i p, , _nł>wicnia przepisów końcowych, oznaczenia przepisów ustawy i ich

NyNtcmaty/_acji .    ....

punkty nu |j,_cl • ^{;ł na !}'^rcl (^y (r. łącznik, kreska, od lirer. „ciągnąć, kreślić” w jęz. poi. wyn/ uteodmienny: tego tiret, kilka tiret).

Każdą _s |,_IH,d^z>eluą myśl ujmuje się w odrębny paragraf z jednoczesnym zacho

W św i_vl| _/:^,P^isu powyższego rozporządzenia jako podstawową jednostkę redakcyjną i | juatyzacyjną dla rozporządzenia wprowadzono paragraf. Taką właśni. u duosi^. ^.ik^cyjną należy zastosować pr/y opracowywaniu statutów, regulaminów nel ^ I„*y urządzeń. Paragrafy można dzielić na ustępy, ustępy na punkty.

waniem k< i    ntimcrncji paragrafów w całym akcie prawnym. Paragraf powi-

nu n być \\ uu i^{,s mo?}*'^wo^^c‘ jednozdaniowy. Jeżeli samodzielną myśl wyraża zespól /dun jttaf dzielimy na ustępy. Jeżeli piiiagial ma tylko jeden ustęp, nic należy go numerować. Podział na ustępy stosuje się również wtedy, gdy między /daniami wyrażającymi samodzielne myśli występują powiązania treściowe, ale treść żadnego z nich nic jest na tyle istotna, aby wydzielić ją w odrębny paragraf. Ustęp oznacza się cyfrą arabską z kropką bez nawiasu 11.. 2. itd.|, z zachowaniem ciągłości numeracji w obrębie danego paragrafu, a pr/y powoływaniu - skrótem „ust.” bez względu na liczbę i przypadek oraz cyfrą arabską bez kropki.