ROZDZIAŁ 6 M Mikroprocesory
Magistrala (ang. Bus) jest zestawem ścieżek łączących jednocześnie kilka kompo-j nentów i umożliwiających komunikację między nimi. W zależności od zastosowaną' technologii magistrala może przesyłać informacje w sposób równoległy lub szeregowy, a w zależności od zastosowanego sposobu kontroli przepływu danych może być asynchroniczna lub synchroniczna.
Magistrale można scharakteryzować za pomocą dwóch parametrów:
• szerokości, która oznacza liczbę jednocześnie wysyłanych bitów w jednostce czasu. Jeżeli magistrala równoległa jednocześnie przesyła na przykład 32 bity, to I mówi się o niej, że jest magistralą (szyną) 32-bitową lub że jej szerokość wynosi 32 bity.
® szybkości, która określa, jak szybko dane mogą być przesyłane przez ścieżki magistrali. Szybkość określana jest w hercach (Hz) lub krotnościach tej jednostki (MHz — megaherc, GHz — gigaherc).
Do grupy magistral umożliwiających komunikację CPU z pozostałymi komponentami
komputera zaliczymy:
• magistralę danych,
• magistralę adresową,
• magistralę pamięci,
• magistralę sterującą.
Magistrala danych (ang. data bus) umożliwia wymianę danych między mikroprocesorem a chipsetem znajdującym się na płycie głównej. Można ją uznać za najważniejszą magistralę w systemie. Obecnie w komputerach PC można spotkać trzy rozwiązania;
• magistralę FSB,
® magistralę Hyper Transport,
• magistralę QPI.
Najstarszym rozwiązaniem, pamiętającym jeszcze czasy pierwszych procesorów, jej magistrala FSB (ang. Front Side Bus) (rysunek 6.6). Jest to część architektury DIB (ar.L Dual Independent Bus) opartej na dwóch magistralach:
• zewnętrznej FSB, która łączy procesor z mostkiem północnym chipsetu;
• wewnętrznej BSB (ang. Back Side Bus) łączącej rdzeń z wewnętrzną pamięcią Cache L2.
V—