ROZDZIAŁ 6 ■ Mikroprocesory
Stwierdzenie, że procesor jest w pełni 32-bitowy (potrafi przetwarzać instrukcje 32-bi- I towe), ma sens wtedy, gdy wszystkie jego najważniejsze, wyżej wymienione wewnętrz- I ne komponenty umożliwiają przesył i przetwarzanie 32 bitów jednocześnie. Podobnie rzecz wygląda z procesorami 64-bitowymi i jego wewnętrznymi elementami (architektura IA-32e i AMD64).
Magistrala danych w najnowszych 32-bitowych procesorach Intela ma szerokość 64 bitów, jednak rejestry obsługują tylko 32 bity. Taka rozbieżność uniemożliwia jedno- J stce CPU pracę na słowach 64-bitowych, zwiększając jedynie szybkość wypełniania rejestrów 32-bitowych. Mimo 64-bitowej magistrali danych jest to nadal architektura 32-bitowa.
WSKAZÓWKA
W historii mikroprocesorów pojawiały się również architektury, w których magistrala danych była o połowę węższa od rejestrów wewnętrznych. Przykładem może być 16-bito-wy 386 SX, gdzie 32-bitowy rejestr zapełniany był w dwóch podejściach przez 16-bito-wą magistralę danych. Takie rozwiązanie zastosowano oszczędnościowo, aby można było nowy, szybszy mikroprocesor montować w starszych płytach głównych.
Gordon Moore, jeden z twórców firmy Intel, na podstawie empirycznych obserwacji określił zasady rozwoju rynku komputerowego, które nazwane zostały prawem Mo-ore’a. Prawo to mówi, że liczba tranzystorów zastosowana do budowy mikroprocesorów rośnie w ciągu kolejnych lat w sposób wykładniczy (co 12 miesięcy podwaja się).
UWAGA
Prawo Moore‘a stosuje się także do określenia rozwoju innych komponentów komputera klasy PC, na przykład pojemności dysków twardych.
W pewnym momencie zrodziły się obawy, czy nowe architektury mikroprocesorów będą powstawać zgodnie z zasadami określonymi przez Gordona Moore’a. Jednym ze sposobów utrzymania wykładniczego wzrostu liczby tranzystorów jest zmniejszanie ich wielkości, jednak miniaturyzacja nie może trwać w nieskończoność. Drugim sposobem, stosowanym od kilku lat przez producentów mikroprocesorów, jest rozwijanie architektur wielordzeniowych (rysunek 6.7).