164

168 Podstawy elektrokardiografii

—    amplituda zalamka Q wynosząca co najmniej 4 mm w oprowadzeniu V6 (u pacjentów powyżej 3. roku życia),

—    kąt nachylenia osi zespołu QRS w płaszczyźnie czołowej wynoszący 60° albo mniej (u dzieci poniżej 3. roku życia),

—    amplituda zalamka S przekraczająca 25 mm w odprowadzeniu VI lub żula mka H przekraczająca 25 mm w odprowadzeniu V6.

EKG 76. Przeciążenie prawej i lewej komory w przebiegu ciężkiej zastoinowej niewydolności serca, będącej następstwem nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca u 63-letniej kobiety. Oś elektryczna jest odchylona w prawo, zmodyfikowany wskaźnik Sokołowa (V2 + V6 > 35 mm) jest dodatni.

PRZECIĄŻENIE PRAWEGO PRZEDSIONKA

Zasady ogólne

1. Dlaczego zaleca się stosowanie określenia „przeciążenie przedsionka” zamiast „przerost przedsionka”?

W EKG nie można odróżnić przedsionka powiększonego od przedsionka o przeroś-niętych ścianach.

Uwaga: Pierwsza część załamka P powstaje podczas depolaryzacji prawego przedsionka (węzeł zatokowy znajduje się w prawym przedsionku), a druga część odpowiada depolaryzacji lewego przedsionka.