16 

Jak wyglądał Zieleniaczek, a jak - Płomieniaczek?

Jak oceniacie ich zachowanie?

Co spotkało jelonka?

W co wróżka zamieniła smoki?

Kiedy przechodzimy przez ulicą: gdy widzimy czerwone oko mieniaczka, czy zielone - Zieleniaczka?

Wiera Badalska

Kto prędko? Kto powoli?

Wybrał się żółw na przechadzkę. Pełznie sobie powoli, powolutku - jak to żółw. Nudno mu iść samemu. Zaprosił na przechadzkę jeża. Idą teraz obaj. Żółw sunie powoli, powolutku, jeż przebiera prędko krótkimi nóżkami i niecierpliwi się.

-    Prędzej! Prędzej chodź! - pogania żółwia.

Podreptał jeż naprzód, a żółw pozostał daleko w tyle. Sapie z wysiłku, ale nie może dogonić jeża, choćby naprawdę bardzo tego chciał. Smutno mu. Zmartwiony pełznie dalej. Powoli, powolutku pełznie.

Zobaczył na drodze myszkę.

-    Chodź ze mną na spacer - prosi grzecznie.

Ale myszka prędko pobiegła dalej. Nawet nie obejrzała się na żółwia.

-    Widzicie ją, jaka ważna! Jak nie, to nie! Sam pójdę - obraził się żółw i powoli, powoluteńku podreptał dalej.

Nie uszedł jednak i dziesięciu kroków, kiedy zobaczył przed sobą piękny, zielony krzak jałowca. Dla żółwia wysoki jak najwyższa góra. Przystanął żółw i zamyślił się. Z której by tu strony tę przeszkodę ominąć? Z prawej czy z lewej?... Z lewej czy z prawej?

Aż tu zza krzaka wyskakuje zając!

-    Oooo! - zdziwił się żółw.

-    Oj ej ejej! - przestraszył się zając. I prędko, jak tylko mógł najprędzej, skoczył w las. A za zającem spod liści, z zielonego cienia wypełznął ślimak. Przystanął... wysunął ciekawie różki.

-    No tak! Ślimak! To jest dla mnie towarzysz w sam raz! - ucieszył się żółw. - Ja chodzę powoli, ślimak chodzi powoli, możemy spacerować sobie razem.

No i poszli.

Poszli sobie na spacer po mięciutkim zielonym mchu.

Ślimak i żółw... powoli... powoli...

17