192

Bieluń dziędzierzawa 183

Uprawa roli i nawożenie. Uprawa roli polega na zastosowaniu głębokiej orki przedzimowej. Wiosną przedsiewnie stosuje się najpierw włókę, potem brony, a na glebie zwięźlejszej kultywator o łapach półsztywnych lub sztywnych i lekkie brony. Powierzchnię pola należy starannie wyrównać bronami. Na glebach żyznych bieluń wysiewamy w drugim roku po oborniku po jesiennym wapnowaniu pola. Na glebach słabszych a zasobnych w wapń kompostujemy pole; można też wczesną jesienią płytko przyorać dobrze rozłożoną mierzwę, następnie dać głęboką orkę przed-zimową.

Bieluń jest „pożeraczem azotu” (roślina nitrofilna), dlatego obok dużej zawartości próchnicy w glebie, a więc silnego nawożenia organicznego, wymaga też dużych dawek nawozów azotowych.

Bieluń wymaga nawozów mineralnych, zwłaszcza na stanowisku w drugim roku po oborniku oraz na glebach mniej żyznych; przedsiewnie daje się na 1 ha do: 1,5 q superfosfatu, 2 q soli potasowej 40°/o, 1 q azotniaku, a pogłównie 1—1,5 q saletry wapniowej lub saletrzaku w dwóch dawkach — wiosną po przerywce i po dokonaniu pierwszego sprzętu liści.

Rozmnażanie. Bieluń rozmnaża się wyłącznie z nasion. 1 g zawiera około 130 nasion; 1000 nasion waży około 7,8 g. Nasiona kiełkują w ciągu 10—14 dni, starsze 4—6 tygodni, na ogół wolno i nierównomiernie.

W celu przyśpieszenia wschodów stosuje się przed siewem stratyfikację nasion przez 20—30 dni przy temperaturze około 0° lub też przemrożenie nasion.

Zakładanie plantacji. Najczęściej w praktyce stosuje się siew nasion (stratyfikowanych lub przemrożonych) wiosną, tj. od końca marca przez kwiecień. Przy wysiewie nasion do gruntu późną jesienią (w październiku—listopadzie) kiełkują one wiosną, przy czym rośliny zakwitają około 2 tygodni wcześniej niż przy siewie wiosennym.

Siew wykonuje się ręcznym siewnikiem planetowym, na większych powierzchniach siewnikiem rzędowym na głębokość 3 cm przy odstępach 50—60 cm między rzędami. Odległość tę zmniejsza się lub zwiększa w zależności od żyzności gleby i sposobu obróbki. Do obsiania 1 ha potrzeba około 10—12 kg nasion. Można również zastosować ręczny lub planetowy siew gniazdowy, siejąc po 3—4 nasiona w odstępach 50 do 60X40 cm.

Jak wykazują ostatnie badania radzieckie, masa poszczególnych roślin przy siewie gniazdowym jest wprawdzie mniejsza, jednak ogólna masa roślin z jednostki powierzchni wzrasta (na skutek większej ilości roślin). Rośliny z siewu gniazdowego mają lepiej rozwinięty system korzeniowy, liście ich pozostają dłużej młode i świeże, również zawartość alkaloidów w liściach jest wyższa, niż-u roślin sianych rzędowo.

Pielęgnowanie. Po wzejściu roślin należy stosować 1—2-krotną prze-rywkę zostawiając rośliny najsilniejsze w odstępach 30—40 cm w rzędzie,