Ipria -wydaniach). Łrr-jtr - Zr.iia. Pod
fcp«ji±aik Ilustro-:;i£ ysd o Janku nie i Myśl” to Anglia; :: uszczuplona x~ r“, a że mo-Lfcx .cunsztownie L- karykatura fc.it ars Słowacki ± „nie chciał
ilH'l . s. 208. ii'W7. - r- • Kordian.
Pod koniec roku 1889 ukazały
.się w Warszawie nakładem wydawnictwa Michała Arcta dwa zbiorki -wierszy Marii Konopnickiej dla dzieci: Wesołe chwile małych czytelników i Moja książeczka. W'roku następnym Arct wydaje trzy dalsze: Wiosna i dzieci, S-piewnik dla dzieci z muzyką Zygmunta Noskowskiego oraz Filuś, Miluś i Kizia —• wesołe kotki. W roku 1891 wychodzi zbiorek pt. W domu i świecie, a rok później Pod majowym słonkiem i O Janku Wędrowniczku. Jednocześnie w tym samym 1892 roku, tym razem nakładem Gebethnera, wychodzi w Krakowie zbiór powiastek pod tytułem: Czytania dla Tadzia i Zosi. Ten sam zbiorek, pod nieco zmienionym tytułem Książka dla Tadzia i Zosi, wydawać będzie w latach późniejszych Michał Arct.
Po trzech latach przerwy, w roku 1895, znów Arct w okresie Gwiazdki rzuca na dziecięcą giełdę nowy, jeszcze paradniej wydany tomik wierszy pt. Szczęśliwy światek oraz powieść O krasnoludkach i o sierotce Marysi.
W roku 1896 tym razem Gebethner wydaje w zupełnie nowej i zmodernizowanej szacie graficznej zbiorek wierszy pt. Nowe latko.
Teraz następuje siedem lat przerwy. Dopiero bowiem w r. 1903 ukazuje się ostatnia książeczka dla dzieci pióra Marii Konopnickiej, tzw. „leśna książeczka” — pod tytułem Na jagody. Wydaje ją Gebethner. Wliczając do rymowanych pozycji Jasełka, do których tekst był gotowy w r. 1891, ale który — z muzyką Piotra Maszyńskiego i rysunkami Jana Bukowskiego — drukiem ukazał się dopiero w r. 1904, i uzupełniając ten zestaw debiutem dziecięcym —• historyjką pod tytułem Jak się dzieci w Bronowie z Rozalią bawiły (1884) i wreszcie Śpiswnikienn historycznym Jana Sawy z r. 1900 — będziemy mieli cały, niemały zresztą, jak widać, dorobek Konopnickiej dla dzieci.
139