176
ujęła probleiąy ■psychologiczne dziecka w powieści pt. "W słońcu11 /1912/ wspomniana już A, Gruszecka,pisująca pod pseud.Jar. Powalski.
W twórczości dla dzieci dominowała baśń, która szeroką falą wtargnęła do wydawnictw. Właściwy nawrót do baśniowości w literaturze dla najmłodszych czytelników zapoczątkowała M. Konopnicka wydaniem w r* 1896 utworu pt. ”0 krasnoludkach i sierotce Marysi". W 1903 r. wyszła jej baśń pt; "Na jagody", w trzy lata później - "Jak to ze lnem było". Stanowią one dc dziś bardzo popularną lekturę dla dzieci. W 1899 r; wznowione "Bajarza polskiego" A. Glińskiego. 0 poczytności świadczyłc następne wydanie zbioru już. w 1907 r. Popularnym autorem utwc-rów wykorzystujących konwencję baśni był Lucjan Rydel /1870-1918/, który j m.in. napisał "Bajkę o Kasi i królewiczu®/1904-j* "Pana Twardowskiego" /1906/ oraz "Madejowe łoże" /1909/* Wspomniany już w poprzednim okresie jako baśniopisarz J*. Kasprowicz w roku 1902 wydał "Bajki, klechdy i baśnie" • Kilka litworów dla młodego czytelnika opartych na motywach baśniowych napisał W; Sieroszewski. W 1910 r. wydał "Bajki". Ambitnym litworem dla dzieci, w których wątki baśniowe stały się pretekstem do pokazania głębszej problematyki społecznej,
"Bajka o Żelaznym Wilku" /1912/. Motywy cyklu arabskich "B^ 1001 nocy" wykorzystał B. Leśmian w dwóch swoich poczyt książkach dla starszych dzieci o tytułach "Klechdy sezamo i "Przygody Sindbada Żeglarza", wydanych w 1913 r.Piękną dla najmłodszych napisał Julian Ejsmond.Nadał jej tytuł o ziemnych ludkach" /1914/. W spuśóiźnie literackiej Z. nowskiej również mamy jedną baśń, chociaż niezbyt udaną; No-