1 (3)

gdzie:

P - potrzebny nacisk prasy, [KNJ, p - nacisk jednostkowy prasowania. [N/mm²],

F - pole rzutu wyrobu na płaszczyznę prostopadłą do kierunku prasowania, w [mm²J.

Ciepło jest czynnikiem niezbędnym do przeprowadzenia polimeru lub wstępnie skondensowanej Żywicy w stan uplastyczniony, umożliwiający wypełnienie gniazda formy, oraz do przyspieszenia utwardzania wypraski. Temperatura prasowania jest więc zaleZna od rodzaju Żywicy. Nie może być ona zbyt wysoka, gdyż wtedy oprócz objawów korzystnych, jakim jest znaczne skrócenie czasu utwardzania, występują także objawy niekorzystne, takie jak powstawanie w wyprasce pęcherzy oraz powstawanie wybrzuszeń i pęknięć jej powierzchni.

O jednorodności wypraski decyduje równomierny rozkład temperatury na powierzchni gniazda formy.

W przypadku prasowania wyrobów cienkościennych, nadmierne skrócenie czasu utwardzania powoduje powstawanie obszarów niedostatecznie zagęszczonego tworzywa.

Na całkowity czas prasowania składają się: czas. w którym zachodzi uplastycznienie tworzywa, czas wypełniania gniazda formy oraz czas utwardzania tworzywa. Liczony on jest od chwili zamknięcia formy do chwili jej otwarcia. Wyznaczając optymalny czas prasowania, należy pamiętać, że jest on zależny od rodzaju żywicy zawartej w tworzywie, rodzaju i postaci napełniacza, temperatury prasowania oraz stosunku objętości prasowanego wyrobu do jego powierzchni. Czas prasowania jest tym krótszy, im większy jest stopień kondensacji Żywicy, im wyższa jest temperatura prasowania, mniejszy stosunek objętości wyrobu do jego powierzchni oraz im drobniejszy zastosowano napełniacz.

Gdy czas prasowania jest za krótki, utwardzenie wyrobu nie będzie całkowite. natomiast gdy jest on zbyt długi, może wystąpić rozkład tworzywa.