49
jr ciągiem Cauch/ego, z t dian > Nim^ N. kach, które pojawiają
lej X, a S — zbiorem irednicą (ł) zbioru E
., to jest oczywiste, że = 0.
żeni metrycznej X, to
i (n = 1,2,3,...) i jeśli
ię takie punkty p, q\ diam E.
tym. Jeśli K zawiera Z, 2 więc diam K„ >
jjr ciąg zbieżny jest
krn (ptzyp. red.).
Ciągi Cauchy’ego
I bi Jeżeli X jest zwartą przestrzenią metryczną i {pn} jest ciągiem Cauchyego w X, to {p„} k zbieżny do pewnego punktu X. f c WRj każdy ciąg Cauchy'ego jest zbieżny.
I Uwaga. Różnica między definicją ciągu zbieżnego a definicją ciągu Cauchy’ego polega Bi tym. że w pierwszej definicji występuje granica w sposób jawny, a w drugiej nie. Dlatego Bierdzenie 3.11 b) rozstrzyga, czy dany ciąg jest zbieżny, nawet jeśli nie znamy granicy, do Birr dąży.
[ Fakt (zawarty w twierdzeniu 3.11), że ciągi w Rk są zbieżne wtedy i tylko wtedy, gdy są Bk21™ Cauchy’ego, nazywa się na ogół kryterium zbieżności Cauchy'ego.
[ Dowód. a)Jeśli lim p„ = pis > 0, to istnieje liczba całkowita N taka, że d(pn, p) < ^edla »“» 00
.V. Stąd, jeśli n ^ N i m ^ N, mamy
d(p„, pj < d(p„, p)+d(pm, p) < e,
■ węc {p„} jest ciągiem Cauchy’ego.
| bt Niech {p„} będzie ciągiem Cauchy’ego w zwartej przestrzeni X. Dla N — 1, 2, 3, ... Bk& £v będzie zbiorem składającym się z pN, pN+l, pN+2,... Wtedy na mocy definicji 3.9 Bnerdzenia 3.10 a)
lim diam EN = 0.
AT-*oo
Baciy ze zbiorów EN jest zwarty jako domknięty podzbiór zwartej przestrzeni X (twier-Boue 2.35). Także EN <= EN+l i wobec tego EN <= EN+l.
Na mocy twierdzenia 3.10 b) istnieje więc jedyny punkt p e X należący do każdego EN. i Niech będzie dana liczba e > 0. Na mocy (3) istnieje liczba naturalna N0 taka, że diam B < £ dla N > N0. Ponieważ p e EN, więc wynika stąd, że d(p, q) < e dla dowolnego
Bc £ v, a zatem i dla dowolnego q 6 EN. Mówiąc inaczej, d{p, p„) < e, jeżeli n > N0. Oznacza Łżsp.-fp.
c) Niech {.xB} będzie ciągiem Cauchy’ego w Rk. Określmy EN jak w b) z x, na miejscu p,. Dla pewnego N mamy diam EN < 1. Zbiór wartości ciągu {x„} jest sumą zbiorów EN i zbioru Ifcoóczonego {x[,..., xn _!}. Wobec tego {x„} jest ograniczony. Ponieważ każdy ograniczony podzbiór Rk posiada zwarte domknięcie (twierdzenie 2.41), więc c) wynika z b).
3.12. DEFINICJA. Przestrzeń metryczną X, w której ciąg Cauchy’ego jest zbieżny, nazywamy zupełną. Dlatego twierdzenie 3.11 b) można sformułować tak: R* jest zupełną przestrzenią metryczną. Przykładem niezupełnej przestrzeni metrycznej jest przestrzeń wszystkich liczb wymiernych z odległością d(x, y) = |x—y|.
Twierdzenie 3.2 c) i przykład d) do definicji 3.1 pokazują, że ciągi zbieżne są ograniczone, aie ograniczone ciągi w Rk nie muszą być zbieżne. Jednak zachodzi pewien ważny przypadek, gdy zbieżność jest równoważna ograniczoności. Tak jest z ciągami monotonicznymi w Rl:
3.13. DEFINICJĄ. Ciąg s„ liczb rzeczywistych nazywamy
a) monotonicznie rosnącym, jeśli s„ ^ sn+1 (n= 1,2,3,...),
b) monotonicznie malejącym, jeśli s„ ^ s„+l (n= 1,2,3,...).
« - Podstawy analizy matematycznej