20101022339

można krzyczeć na uczniów, którym kom < wr«k j-.i trudno przychodzi], a także jej własne umiejętności wyciszania się Achy te umiejętności zwiększyć, można przeprowadzać w domu ćwiczenia z pomocą lektury (por Atitobgut) Nic/aJe/mt od piaty w szkole, można z nich odnieść wielkie korzyści dla siebie, gdyż pomagają w zasypianiu i przezwyciężaniu stresu - a któż go me przeżywa?

jeżeli uczniom jest bardzo trudno skoncentrować się z zamkniętymi oczami, można polecić im, by zastanowili się chwilę i aby to. co wymyślili, napisali na kartce. Z kartki tej skorzystają za chwilę podczas dyskusji.

Często stosowaną metodą jcęrtlyslaiija.^j zewnętrzna organizacja jest bardzo ważna dk powodzenia treściowego. Pierwszą sprawą jest miejsce, w którym się odbywa. Najczęściej zapewne będzie to sala szkolna. To, czy jest jasna i sympatyczna, ma duże znaczenie db atmosfery na lekcjach jeśli, jest to sala, w której dana klasa zawsze pracuje, warto włożyć dużo starania w jej urządzenie Jeśli uczniowie przechodzą ciągle z uli do sali, nic ma od liczyć, że będą o mą dbali W każdym ra/ie na cjas zajęć wychowawczych trzeba krzesła tak postawić, żeby ich uczestnicy mogli się wzajemnie widzieć. Zabierz to trochę czasu, ak jak można dyskutować z kimś, kto siedzi do nas plecami'

Zmiana atmosfery juz przy takim ustawieniu krzeseł jest szybko zauważalna, jeżeli spotkanie odbywa się me podczas lekcji, ale np. wieczorem, można wprowadzać lepszy nastrój do rozmowy przez oświetlenie świecami, siedzenie na podłodze jak przy ognisku łtp.

Szkolne dyskusje często nie udają się, bo uczniowie me zabierają w nich głosu. Przyczyną najczęstszą jest obawa przed wypowiedzeniem swojego zdania. Może to być obawa przed kolegami, którzy wyśmieją to, co się powie, a nawet sam fakt zgłoszenia się do głosu. Mozę u> być obawa przed nauczycielem, który uzna. że wypowiedź była nietrafna (a uczeń jest przyzwyczajony do tego, ze nauczyciel stale go ocenia]. Dlatego przede wszystkim trzeba zmniejszyć obawę przed wypowiadaniem się.

Trzeba przekonywać uczniów, ze ich wypowiedzi są ważne - i rzeczywiście są waż* nc - bo bez nich dyskusja się mc uda. Nauczyciel me możne wyśmiewać żadne}wyfM wiedzi, a podczas podsumowania powinien w każdej z nich znaleźć jakąś wartość, jesefi chodzi o wyśmiewanie przez kolegów, a nie jest to rzadką sytuacją w klasie, dobrze jen • wciągnąć wszystkich w dyskusję przez zadanie krótkiego pytania: co a się z tym Uh rzy?, na które trzeba odpowiedzieć jednym zdaniem lub nawet jednym słowem, tak aby każdy z uczniów zabrał głos. Wtedy w dyskusji, przynajmniej w pewnej mierze, uesest-mczą wszyscy i to ułatwia sytuację nieśmiałym, a zarazem skraca czas wypowiedzi osób zbyt gadatliwych.

Nauczycie! powinien zachęcać nieśmiałych do wypowiedzi udzielając im głosu, gdy tylko za u wazy u nich choćby bezsłowny znak, ze chcą coś powiedzieć Kam nie powinien włączać się do dyskusji przedwcześnie, zanim rozmowa nie «rozkręci się*. T rzeba pamiętać, ze bez różnicy zdań w ogolę nie ma dyskusji, jeżeli się więc nie dopuści do wypowiadania sprzecznych stanowisk, praktycznie uniemożliwia się dyskutowanie Jeśli ktoś nic wypowie swojego zdania, co nic zna się jego opinii i nie można z mą polemizować.

Sam sposób zwracania się do uczniów też ma znaczenie, trzeba do nich mówić nic po nazwisku, ale po imieniu i to w rej formie, jaką lubią. Jeżeli nauczyciel wywoła dyskusję, sam staje się jednym z dyskutantów, własne zdanie powinien więcąsttąttdtthtć