Zupełnie odrębną grupę stanowią elektroniczne układy zapłonowo -stabilizacyjne. Wraz z rozwojem elektroniki uległy one rozpowszechnieniu zwłaszcza ze względu na podwyższenie sprawności układu. Oprócz zapewnienia dobrej stabilizacji prądu i mocy lampy w warunkach zasilania napięciem znamionowym oraz przy odchyleniach napięcia od wartości znamionowej, statecznik powinien spełniać następujące wymagania:
a) ograniczyć powstawanie wyższych harmonicznych,
b) stanowić wysoka reaktancję dla częstotliwości stosowanych do celów przełączeniowych (np. sterowanie częstotliwością akustyczną),
c) zapobiegać zakłóceniom radiowym powodowanym przez źródła światła,
d) zapewniać właściwe warunki zapłonu dla danej lampy w dużym zakresie wartości temperatury otoczenia
Z punktu widzenia producenta opraw i ich użytkownika, stateczniki powinny mięć małe wymiary i masę, małe straty mocy czynnej, dużą trwałość i niski poziom szumów akustycznych. Układy stosowane w lampach sodowych pozwalają przede wszystkim wydłużyć trwałość lampy (minimalnie o 30%). Jest to najważniejszy parametr jeśli chodzi o czas eksploatacji. Poza tym lampy zasilane przez układy elektroniczne nie są tak wrażliwe na temperaturę pracy oraz ewentualne zakłócenia w sieci zasilającej, co czyni je urządzeniami bardziej uniwersalnymi od lamp standardowych. Zwiększa się przez to możliwość zakresu ich stosowania Zakres ten poszerza jeszcze fakt, że lampy z układami elektronicznymi, są układami jednoczęściowymi, mają zmniejszone wymiary, oraz wagę w porównaniu ze zwykłymi lampami.
3.1.Układy pracy lampy sodowej niskoprężnej
Układem zapłonowym stosowanym w niskoprężnej lampie sodowej jest układ równoległy przedstawiony na rys. 10
9